Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή 57 νέων συνανθρώπων μας, οι περισσότεροι φοιτητές και νέα παιδιά, προκαλώντας ανείπωτη θλίψη σε όλη τη χώρα και μια διαρκή-ανοιχτή πληγή σε δεκάδες οικογένειες. Ένα χρόνο μετά κάνουμε την υπόσχεση μας πράξη! Το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί! ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ!
Ένας χρόνος μετά και ακόμα αντηχούν στα αυτιά και στο μυαλό όλων μας τα συνθήματα εκείνων των ημερών. Με τα εκατομμύρια κόσμου να πλημμυρίζει κάθε γωνιά της χώρας μας καταδικάζοντας την πολιτική του κέρδους που δολοφονεί, φωνάζοντας δυνατά. :«Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Στα πλαίσια αυτά μπροστά στην Απεργία 28 Φλεβάρη το ΕΚΝΛ , με την συνεργασία και του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος σε ορισμένες ειδικές Πρωτοβουλίες για ΤΕΜΠΗ όπως η Δημιουργία Τοιχογραφίας με αφορμή αυτή την ημέρα και το γεγονός, στον παρακείμενο χώρο του εγκλήματος που ολοκληρώθηκε το Σάββατο 24/02.
Το έργο που αποτυπώθηκε από ομάδα τοπικών καλλιτεχνών που αποτελούνταν από τους εξής : Εύα Βασδέκη, Νίκος Γούλιο, Κίμωνα Διαμαντή, Μαρία-Ελένη Θαλασσινού, Θανάση Καραμπάλιο, Στράτο Μπόμπολο.
Ο Θανάσης Καραμπάλιος που έκανε και το σχέδιο αναφέρει τα εξής για την πρωτοβουλία : «Όταν πήγα πριν ένα μήνα στο μέρος που έγινε το δυστύχημα ήταν μια μέρα συννεφιασμένη και πήγαινε να βρέξει. Το μέρος είχε φωτογραφίες ξεθωριασμένες, έβλεπες τριγύρω τα σημάδια από τις πλημμύρες. Σου έδινε την αίσθηση του στοιχειωμένου. Το έχουν αυτό τα Τέμπη τα παιδιά από το Μακρυχώρι, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, τα άλλα λιγότερο γνωστά ατυχήματα που τα εικονοστάσια μας υπενθυμίζουν. Και τώρα στο ίδιο μέρος 57 ανθρώποι, νέοι στην πλειοψηφία τους δολοφονήθηκαν. Θα μπορούσε να πει κάποιος το μέρος είναι καταραμενο… Όμως είναι έτσι; Το κοινό στοιχείο σε όλα τα ατυχήματα ήταν ένα. Δεν πάρθηκαν τα σωστά μέτρα ασφαλείας. Γιατί τα μέτρα αυτά κοστίζουν. Το θέμα είναι να μειωθεί το κόστος για να βγάλουμε ακόμα πιο πολλά κέρδη.
Έτσι κατέληξα στο προσχέδιο που συλλογικά το συζητήσαμε και φτιάξαμε. Δεν ήθελα καμία σύγκρουση τρένων να απεικονιστεί. Φτιάξαμε 57 φιγούρες που μοιάζουν με πνεύματα, που περιμένουν δικαιοσύνη και ανάμεσα τους ένα τρένο να τρέχει προς το μέλλον αδιαφορώντας για τα πάντα εκτός από το κέρδος.»
Η Εύα Βασδέκη προσθέτει … «Παρατηρώντας στο τέλος την τοιχογραφία, πρόσεξα ότι τα πρόσωπα έχουν πάρει την έκφραση της απορίας, το γιατί και την έκφραση της θλίψης, τόσο νέοι και τόσο άδικα! Τα χρώματα δεν είναι τυχαία. Το σκούρο γκρι σαν καμμένη γη, το κόκκινο που συμβολίζει την ζωντανή πληγή και το άσπρο, το χρώμα της αθωότητας και της αγνότητας.»
Η Μαρία-Ελένη Θαλασσινού λέει για την συμμετοχή της στην προσπάθεια : «Η τέχνη γεννήθηκε για να αποτυπώνει τους αγώνες για τη ζωή, δεν έχει ανάγκη το κέρδος, γίνεται ένα με τον πόνο, την οργή, την αναζήτηση, την αλλαγή, τη δικαίωση. Δικαίωση για το έγκλημα στα Τέμπη .Γροθιά στο στομάχι των ισχυρών.»
Αντίστοιχα ο Στράτος Μπόμπολος αναφέρει … «Χρέος μας ως κοινωνία είναι να διατηρήσουμε ζωντανή την μνήμη τους με όποιο μέσο, τρόπο ή κόστος χρειαστεί.»
Η Διοίκηση του ΕΚΝΛ ευχαριστεί θερμά όλους του καλλιτέχνες, το Εικαστικό Επιμελητήριο Ελλάδος, τους συναδέλφους μέλη των Σωματείων που συνέβαλαν για την αποπεράτωση αυτού του έργου που στέκεται πια σαν ένα μεγάλο «δεν ξεχνώ», κάνοντας ακόμη ποιο ηχηρή την απαίτηση να αποδοθούν άμεσα όλες οι ευθύνες , αλλά και την υποχρέωση να δυναμώσει ο αγώνας όλων μας απέναντι στην εγκληματική πολιτική που δεν λογαριάζει τις ζωές μας μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Με αυτά στο νου και την ψυχή μας συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα μπροστά στην αυριανή μεγάλη Πανελλαδική Απεργιακή Κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη.
Η Διοίκηση
