Παρασκευή, 10 Αύγουστος 2012
Ομιλία του Τάσου Τσιαπλέ, στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ καταδίκης της βάρβαρης επίθεση των ΜΑΤ στους απεργούς Χαλυβουργούς 23/7/2012
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Απόψε σε όλες τις πόλεις της χώρας και χθες σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και Λαϊκών Επιτροπών Αγώνα, οργανώνονται συγκεντρώσεις σαν και τη δική μας, αλληλεγγύης στους απεργούς χαλυβουργούς του Ασπροπύργου και καταδίκης της βάρβαρης επέμβασης των ΜΑΤ εναντίον των απεργών και της σύλληψης 6 απ’ αυτών, που διέταξε την περασμένη Παρασκευή η κυβέρνηση Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, προκειμένου να τσακίσει τον ηρωικό αγώνα τους και να στείλει μήνυμα αποδοχής της βαρβαρότητας στην εργατική τάξη.
Το εργοστάσιο της Χαλυβουργίας έχει καταληφθεί από τα ΜΑΤ, που βρίσκονται μέσα και έξω απ’ αυτό. Δυνάμεις καταστολής, ένστολοι και ασφαλίτες περιδιαβαίνουν τους χώρους και βρίσκονται στους φούρνους του εργοστασίου. Χτύπησαν κάρτα και είναι στην υπηρεσία του Μάνεση. Είναι μια ακόμη ειδικότητα των ΜΑΤ.
Αυτή η βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ με εντολή της τρικομματικής κυβέρνησης και όλες οι προσπάθειες εργοδοσίας, κυβέρνησης, δικαιοσύνης, ΜΑΤ και των μέσων παραπληροφόρησης του λαού, δεν μπορούν να σταματήσουν τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την πείνα και την εξαθλίωση που φέρνει η καπιταλιστική κρίση και η προσπάθεια να εξασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Ο Μάνεσης, η κυβέρνηση του, και το κράτος του, για άλλη μια φορά γελάστηκαν. Νόμισαν ότι με τα ΜΑΤ, θα πετύχουν ότι δεν μπόρεσαν στους 9 μήνες του απεργιακού αγώνα. Να εκφοβίσουν τους Χαλυβουργούς, να σταματήσουν το δίκαιο αγώνα τους. Δεν τα κατάφεραν όμως. Οι απεργοί χαλυβουργοί τους νίκησαν και τους ξεφτίλισαν για άλλη μια φορά. Γιατί με τον ηρωικό τους αγώνα τους αφαίρεσαν την προβιά που φόρεσαν τις τελευταίες μέρες για να κρυφτούνε.
Καπιταλιστές-κυβέρνηση, δικαιοσύνη, κατασταλτικοί μηχανισμοί, είναι ένα και το ίδιο πράγμα. Είναι όλοι τους αδίστακτοι εχθροί των εργατών. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αυξάνονται τα κέρδη της εργοδοσίας.
Είναι αισχρή πρόκληση να επικαλούνται οι καπιταλιστές, η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια τους, το δικαίωμα στην εργασία. Μιλάει ο Μάνεσης και τα παπαγαλάκια του για το δικαίωμα στην εργασία, όταν μέσα στον 9μηνο της απεργίας έκανε 120 απολύσεις;
Οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκατομμύριο και θα προστεθούν και άλλες χιλιάδες το επόμενο διάστημα. Αυτοί είναι δημιούργημα του δικού τους εκμεταλλευτικού συστήματος και της βάρβαρης πολιτικής τους. Τα εργοστάσια δεν τα έκλεισαν οι εργάτες με τους αγώνες τους, αλλά οι κεφαλαιοκράτες.
Ας μας απαντήσουν, οι εργάτες ή οι επιχειρηματίες έκλεισαν ή μετέφεραν στο εξωτερικό τα εργοστάσια και βιοτεχνίες στην περιοχή μας όπως (ΡΟΚΑ, Παπαδημητρίου, ΜΕΚΚΑ, ΤΕΧΕΡΑΝ, ΜΑΓΡΙΖΟΣ, ΡΟΜΑ, ΠΕΛΑΣΓΙΣ, ΡΑΠΤΕΞ, ΧΟΜΠΥ, ΣΙΓΚΑΛ, ΣΑΤΚΥ, ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΠΟΛ-ΚΟΜ, ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ, ΒΑΛΑΒΑΝΗ, Ε.Β ΖΑΧΑΡΗΣ, ΦΡΟΖΑ, ΛΑΒ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΑΛΦΑ ΚΕΡΑΜΙΚΑ, ΤΕΜΚΑ και πολλές δεκάδες ακόμα;), αλλά και εκατοντάδες σε ολόκληρη τη χώρα;
Οι εργάτες έκαναν χιλιάδες απολύσεις σε μια σειρά επιχειρήσεις της περιοχής μας, μείωσαν δραστικά το προσωπικό της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, της ΕΞΑΛΚΟ-ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ, του ΔΟΝΤΑ, του ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΤΕΧΤΙΛ, της ΣΤΑΦ, της ΜΠΕΤΙΝΝΑ, του ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ, και τόσων άλλων;)
Τα ΜΜΕ των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών που βρωμίζουν από την περασμένη Παρασκευή, αλλά και νωρίτερα, τις συχνότητες των ραδιοτηλεοπτικών μέσων και τις σελίδες των εφημερίδων τους με αθλιότητες, λάσπη, συκοφαντίες και ψέματα για τον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών, υποστηρίζοντας ότι 100 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας ζήτησαν με επιστολή τους στον Εισαγγελέα ν’ ανοίξει η πόρτα του εργοστασίου.
Αυτοί που ζήτησαν να επέμβουν τα ΜΑΤ είναι τα διευθυντικά στελέχη του ΜΑΝΕΣΗ, όλο το χαφιεδολόϊ του και μια ομάδα εργαζομένων που μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Η πλειοψηφία των εργατών και αυτοί που δήθεν έχουν υπογράψει, συνεχίζουν τη μάχη ανυποχώρητα, αποφασιστικά για να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν. Αυτό αποφάσισαν και στην προχθεσινή τους Γ.Σ.
Παλεύουν κόντρα στα σχέδια του ΜΑΝΕΣΗ που έχει στο πλευρό του τη στήριξη της τρικομματικής κυβέρνησης και των δυνάμεων καταστολής.
Αυτά που λένε στα κανάλια, τα παπαγαλάκια του Μάνεση και της κυβέρνησής του, «ότι το εργοστάσιο άνοιξε και δουλεύει», είναι ψέματα. Κανένας χαλυβουργός δεν θα δουλέψει αν δεν υλοποιηθούν τα αιτήματά τους.
Το χαλυβουργείο, δεν άνοιξε σε πείσμα των πανηγυρισμών των αστικών ΜΜΕ. Το χαλυβουργείο για να λειτουργήσει θέλει τους χαλυβουργούς. Δεν μπορεί να βγάλει ούτε ένα κιλό σίδερο, με τους διευθυντές, τις τηλεφωνήτριες, τους γραφιάδες των γραφείων της Κηφισιάς, τα ΜΑΤ, και τον Γεωργιάδη να γαβγίζει στις τηλεοράσεις.
Ο θόρυβος των προηγούμενων ημερών των ΜΜΕ, ότι «οι εργάτες κλείνουν τα εργοστάσια», το δήθεν ενδιαφέρον του υπουργού εργασίας «να βρει λύση», το δήθεν ενδιαφέρον των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση «για το πρόβλημα των Χαλυβουργών», η αστική δικαιοσύνη που βάζει χειροπέδες σε αγωνιστές εργάτες και αλλού κάνει πως δεν βλέπει, όλα υπηρετούσαν ένα σκοπό. Να αποκοιμίσουν τους Χαλυβουργούς και να τσακίσουν τον αγώνα τους. Να τους βάλουν μέσα στο Χαλυβουργία χωρίς τους απολυμένους συναδέλφους τους, με άθλιες συνθήκες εργασίας, με μικρότερα μεροκάματα, για να βγάζει ο Μάνεσης περισσότερα κέρδη.
Τώρα οι μάσκες έπεσαν. Αστικά κόμματα, κυβέρνηση, κατασταλτικοί μηχανισμοί, και όσοι νόμιζαν ότι μπορούσαν να βάλουν στο χέρι τους χαλυβουργούς, τώρα πρέπει να ξαναζυγίσουν τη στάση τους, γιατί τώρα ο αγώνας τους περνά σε άλλη φάση. Το λάδι που έριξαν στη φωτιά της Χαλυβουργίας, θα το βρουν μπροστά τους, τώρα που θα προσπαθήσουν να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
Στη Χαλυβουργία με τα ΜΑΤ, γίνεται μια πρόβα, για την αντιμετώπιση που θα έχουν και οι άλλοι αγώνες σε άλλα εργοστάσια και επιχειρήσεις το επόμενο διάστημα. Ο εργάτης ή θα δέχεται τους όρους της κυβέρνησης και της εργοδοσίας ή θα τον βάζει ο ΜΑΤατζής για δουλειά.
Με άλλο τρόπο δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άδικο, παρά μόνο με τη βία. Οι κοινωνικοί διάλογοι είναι μια απάτη. Τώρα που η αδικία μεγαλώνει, τώρα θα μεγαλώσει και η βία, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Γι’ αυτό η νίκη των Χαλυβουργών θα είναι νίκη όλων των εργατών.
Γι’ αυτό είναι υποχρέωσή μας το δυνάμωμα της ταξικής αλληλεγγύης στους συναδέλφους απεργούς Χαλυβουργούς, που εδώ και 9 μήνες παλεύουν ηρωικά κόντρα στην αξίωση του βιομήχανου Μάνεση να δουλεύουν για 400 ευρώ όσο και όταν αυτός θέλει, προκειμένου να διασφαλίσει τα κέρδη του, για την ανάκληση των 120 απολύσεων που έχει κάνει όλο αυτό το διάστημα.
Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα σήμερα, αν το παράδειγμα των απεργών χαλυβουργών το ακολουθούσαν χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι σε μια σειρά εργοστάσια και επιχειρήσεις. Πολλά από τα αντεργατικά νομοθετήματα για μειώσεις μισθών, ανατροπής εργασιακών σχέσεων, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ, δεν θα μπορούσαν να τα υλοποιήσουν οι επιχειρηματίες, αν συναντούσαν την οργανωμένη αντίσταση στους τόπους δουλειάς.
Τώρα χρειάζεται πιο αποφασιστικά να οργανώσουμε τους αγώνες μας σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο και συνολικά την αντίστασή μας στη βαρβαρότητα που συνεπάγεται η καπιταλιστική εξουσία και η πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε. Τώρα που ετοιμάζουν νέα αντεργατικά μέτρα με μειώσεις μισθών-συντάξεων, νέες ανατροπές εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, νέα χαράτσια και φόρους, παραπέρα εμπορευματοποίησης της υγείας και της παιδείας.
Ακόμα πιο αποφασιστικά να αντιμετωπίσουμε τη βία και τον αυταρχισμό που είναι το άλλο πρόσωπο αυτής της πολιτικής.
Με την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αυτός ο αγώνας θα δικαιωθεί. Η νίκη των Χαλυβουργών θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης.
