Εισήγηση του Γιάννη Σκόκα, πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου,
Θέλουμε από την σημερινή μας σύσκεψη να καταγγείλουμε τις νέες βάρβαρες και συνεχόμενες επιθέσεις του κράτους-δολοφόνου Ισραήλ και των ισραηλινών δυνάμεων καταστολής κατά του παλαιστινιακού λαού στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Λωρίδα της Γάζας. Αποτέλεσμα των συνεχόμενων πολυήμερων επιθέσεων είναι να υπάρχουν δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες ενώ άγνωστος παραμένει ακόμη ο αριθμός των συλληφθέντων. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης και την υποστήριξή μας στον αγώνα του για τον τερματισμό της κατοχής, τη διάλυση των εποικισμών στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ. Απαιτούμε να προχωρήσει άμεσα η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από την Ελλάδα στη βάση της ομόφωνης απόφασης της Βουλής του 2015. Να σταματήσει η εμπλοκή-συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ στην περιοχή . Να εκφραστεί η πλατιά καταδίκη από όλο τον λαό, με ανακοινώσεις, πρωτοβουλίες με μαζική συμμετοχή στο Συλλαλητήριο που οργανώνει η Επιτροπή Ειρήνης της πόλης μας την Κυριακή 23 Μάη, στις 6:30μμ, στην Πλατεία ΑΤΑ.
Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι
Την προηγούμενες ημέρες με την μαζική Πρωτομαγιάτικη Συγκέντρωση αλλά και το Συλλαλητήριο της προηγούμενης Πέμπτης, δώσαμε μια πρώτη μαχητική απάντηση ,ένα πρώτο μήνυμα απέναντι στην κυβέρνηση, τους μεγαλοεπιχειρηματιές και τους μηχανισμούς τους που βάλθηκαν να ξεμπερδέψουν ακόμα και μ΄αυτό που αποτέλεσε την πρωταρχική διεκδίκηση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο : το 8ωρο, τον σταθερό ημερήσιο χρόνο.
Η κυβέρνηση έφερε ένα νομοσχέδιο που ξεπέρασε κάθε αρνητική προσδοκία κι εκτίμηση. Ένα νομοσχέδιο που χτυπά βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων. Από όσα μας αποκάλυψε ο υπουργός την προηγούμενη εβδομάδα αποδείχτηκε πως ο χαρακτηρισμός που δώσαμε από την πρώτη στιγμή μιλώντας για «ανατροπές του αιώνα» ήταν όχι μόνο ακριβής αλλά μπορεί να ήταν κι επιεικής .
Με αυτή την νομοθετική ρύθμιση εκτός των άλλων επικυρώνει ένα καθεστώς εργασιακής ζούγκλας, σχέσεις εργασίας μεσαίωνα. Δηλαδή συνθήκες σαν εκείνες που οδήγησαν την εργατική τάξη για πρώτη φορά στην ιστορία της να οργανωθεί, να αντιμετωπίσει με τον συλλογικό της αγώνα την εργοδοτική ασυδοσία κι εκμετάλλευση.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως το νομοσχέδιο είναι προοδευτικό, ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων, ότι κατοχυρώνονται το 8ωρο .Αρκεί να διαβάσει κάποιος το νομοσχέδιο για να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που διατηρείται είναι μόνο το «κουφάρι» από την κατάκτηση που λέγεται σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας. Εκτός από το ότι ανοίγει διάπλατα η δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας το όποιο πλαίσιο απομένει γίνεται σουρωτήρι από τις πολύμορφές δυνατότητες να ελαστικοποιείται, να διευρύνεται ακόμη παραπέρα το καθημερινό ωράριο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ξέχωρα που αυτό που λέει ο υπουργός ως διατήρηση του 8ωρου και του 40ωρο είναι ο μέσος όρος σε εξαμηνιαία βάση κι όχι σε καθημερινή και εβδομαδιαία αναφορά.
Ποιο αναλυτικά έχουμε :
Την κατάργηση του 8ώρου και την καθιέρωση 10ωρης δουλειάς χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Θα επιβάλλεται από τους εργοδότες με ατομικές συμβάσεις εργασίας ακόμα και αν διαφωνεί το συνδικάτο που καλύπτει συνδικαλιστικά την επιχείρηση ή τον κλάδο. Οι δύο τουλάχιστον επιπλέον ώρες εργασίας θα είναι χωρίς αμοιβή, ώστε να μεγαλώνει ο απλήρωτος χρόνος εργασίας, με την κυβέρνηση να παραπέμπει τον εργαζόμενο σε αναπλήρωσή τους με μειωμένο ωράριο ή άδεια όποτε συμφέρει την επιχείρηση. Όταν ήδη μετράμε χιλιάδες ρεπό που δεν δίνονται ποτέ
Εκτοξεύονται οι υπερωρίες, αλλά με μείωση στην αμοιβή τους. Το νομοσχέδιο προβλέπει την αύξηση σε 150 για τις υπερωρίες ετησίως από 96 στη μεταποίηση και 120 στις υπηρεσίες σήμερα. Επιπλέον, επικαλούμενοι οι εργοδότες «επείγουσας φύσης εργασία», ακόμα κι αυτό το όριο των 150 ωρών μπορεί να ξεπερνιέται.
Μάλιστα για τις υπερωρίες από την 121η έως την 150η ώρα μειώνεται η αμοιβή τους κατά 20%. Έτσι με δεκάδες απλήρωτες υπερωρίες και με άλλες τόσες φτηνότερες απ’ ότι σήμερα, τις οποίες μονομερώς θα μπορούν να επιβάλλουν οι επιχειρήσεις, ενισχύουν την υπερεκμετάλλευση, τη δουλειά «ήλιο με 4ήλιο», τα εξαντλητικά ωράρια. Ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις αφού λιγότεροι εργαζόμενοι θα δουλεύουν περισσότερο ενώ θα γίνουν ασύμφορες και οι νέες προσλήψεις.
Καταργείται η Κυριακή Αργία για τους περισσότερους κλάδους. Παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που νομιμοποίησε τη δουλειά 32 Κυριακές τον χρόνο για τους εμποροϋπαλλήλους, η ΝΔ έρχεται να χτυπήσει αδυσώπητα την κυριακάτικη αργία. Δίπλα στους μέχρι τώρα εργαζόμενους που ξέχασαν τι σημαίνει ξεκούραση την Κυριακή, προστίθενται επιπλέον δεκάδες κλάδοι και ειδικότητες σε κλάδους όπως μεταφορές, logistics, data centers, λιμάνια, λογιστήρια, εμπόριο κ.α..
Καταλαβαίνει κανείς τι κοροϊδία πέφτει όταν την ίδια στιγμή προβάλει ως αντίκρισμα για την δεκάωρη δουλειά την δυνατότητα να έχει τριήμερη ξεκούραση μαζί μέσα και τις Κυριακές, από Παρασκευή… Όταν χιλιάδες εργαζόμενοι θα κληθούν να δουλέψουν και τις Κυριακές !
Οι μερικώς απασχολούμενοι όχι μόνο πρέπει να παρέχουν πρόσθετη απασχόληση αν τους ζητηθεί από την επιχείρηση, αλλά αυτό μπορεί να γίνει όχι συνεχόμενα στη βάρδιά τους, αλλά αφού μεσολαβήσει κενό(άρθρο 38 ν1892/1990). Αυτό σημαίνει ότι ενώ κάποιος προσλαμβάνεται για 4ωρο, στο τέλος της μέρας με τα διακεκομμένα ωράρια μπορεί να υποχρεώνεται να είναι στο δρόμο πολλαπλάσιες ώρες. Δηλαδή να δουλεύει 9 το πρωί με 1 το μεσημέρι και μετά πάλι από τις 5 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.
Το διάλειμμα δεν αποτελεί χρόνο εργασίας και βγαίνει εκτός ωραρίου. Πρακτικά σημαίνει ότι το 10ωρο γίνεται 10μισάωρο ή και 11ώρο και οι απλήρωτες ώρες γίνονται έως και τρείς.
Προχωρά η μονιμοποίηση και η γενίκευση της τηλεργασίας, της δουλειάς από όπου θέλει η εργοδοσία. Το περίφημο «δικαίωμα στην αποσύνδεση» που άλλωστε τυπικά υπάρχει και σήμερα ανεξάρτητα εάν το καταστρατηγούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, γίνεται ο φερετζές για να περάσει όλο το νομοθετικό πλαίσιο που μονιμοποιεί και επεκτείνει στο έπακρο τους απάνθρωπους όρους αυτής της νέας μορφής εργασίας. Μάλιστα το νομοσχέδιο δεν κατοχυρώνει την υποχρέωση του εργοδότη να παρέχει τον εξοπλισμό, αφού δίνει τη «δυνατότητα» στον εργαζόμενο να τον παρέχει αυτός, κατά συνέπεια ανοίγει το δρόμο να μην αναγνωρίζεται η ευθύνη του εργοδότη σε τυχόν εργατικό ατύχημα που θα συμβεί στο σπίτι του εργαζόμενου, ενώ το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα να υπάρχει «συμφωνία εργαζόμενου και εργοδότη» ώστε να είναι stand by ακόμα και όλο το 24ωρο.
Κατοχυρώνει τη δυνατότητα να επιβάλει ο εργοδότης αναστολή σύμβασης χωρίς αποδοχές και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη στον εργαζόμενο. Δίνει τη δυνατότητα, πάντα όπως λέει με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου να πάρει άδεια άνευ αποδοχών έως και ενός χρόνου ή και παραπάνω αν υπάρχει αντίστοιχη συμφωνία επέκτασης. Η πανδήμια άνοιξε την όρεξη στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να εκβιάζουν και να επιβάλλουν τη «μαύρη» και αδήλωτη εργασία, χωρίς να πληρώνουν οι 5ίδιοι εργοδοτικές εισφορές όπως κατά κόρον καταγγέλθηκε από τα συνδικάτα τον τελευταίο χρόνο.
Ανοίγει την πόρτα να περιοριστούν ακόμη περισσότερο οι κανονικές άδειες των εργαζομένων καθώς επεκτείνει το διάστημα μέσα στο οποίο θα πρέπει να εξαντλείται μέχρι το πρώτο 3 μηνο του επόμενου έτους. Όταν υπάρχουν ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι με ατελείωτα υπόλοιπα αδειών από χρόνια πριν ή που δεν παίρνουν καθόλου κανονικές άδειες κα.
Δίνεται στους μεγαλοεργοδότες περισσότερη «ελευθερία» για απολύσεις. Ο εργοδότης μπορεί να απολύει χωρίς να έχει καμία υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόλυση. Ακόμα και αν ένας εργαζόμενος προσφύγει στα δικαστήρια και δικαιωθεί, ο εργοδότης δε θα έχει καμία υποχρέωση να τον επαναπροσλάβει. Θα του δίνει λίγους μισθούς παραπάνω από τη νόμιμη αποζημίωση και θα ξεμπερδεύει. Έτσι εκτός της απώλειας της εργασίας του, ο εργαζόμενους χάνει τους μισθούς και τους αντίστοιχους τόκους υπερημερίας που θα λάμβανε έπειτα από μια θετική δικαστική απόφαση. Παράλληλα δεν εξασφαλίζεται ούτε και αυτή η αποζημίωση της απόλυσης, αντίθετα ανοίγει ο δρόμος για την κατάργησή της αφού ο εργοδότης δεν θα είναι υποχρεωμένος να την καταβάλει με την αναγγελία της απόλυσης που ισχύει σήμερα αλλά σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Ακόμα και αν δεν το κάνει όμως, δεν ακυρώνεται η απόλυση αλλά θα καταβάλλεται μια επιπλέον αποζημίωση. Δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην πράξη δε θα καταβάλλουν αποζημίωση απόλυσης, θα επιδιώκουν «συμφωνία» για μικρότερα ποσά αλλιώς θα δείχνουν το δρόμο της πολυδαίδαλης και μακροχρόνιας δικαστικής οδού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και για το παραπέρα χτύπημα της δράσης των συνδικάτων καταργείται το Σώμα της Επιθεώρησης Εργασίας. Μετατρέπεται σε «ανεξάρτητη αρχή» που θα αναλάβει τον «έλεγχο» σε μια αγορά εργασίας με τη «ζούγκλα» να είναι πια κανονικότητα . Αφαιρεί κάθε υποχρέωση του υπουργείου Εργασίας για την προστασία των εργαζομένων, να μην είναι υπόλογη καμία κυβέρνηση για τις ελλείψεις ή τα πεπραγμένα της, να μη στοχοποιούν οι εργαζόμενοι τις αστικές κυβερνήσεις.
Και φυσικά για να μπορέσει η κυβέρνηση να επιβάλει αυτή την εργασιακή ζούγκλα, για να δυναμώσει η εκμετάλλευση και να αυξηθούν απρόσκοπτα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, πατώντας επίσης σε προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να χτυπήσει ακόμα παραπέρα το δικαίωμα στην απεργία και τη δράση των συνδικάτων. Πιο συγκεκριμένα:
Καταργεί το δικαίωμα στην απεργία σε μια σειρά κλάδους, το καθιστά καθαρά μια συμβολική πράξη ενώ οι προϋποθέσεις που επιβάλει συνολικά για την κήρυξη απεργίας είναι σχεδόν ανυπέρβλητες. Εισάγει την έννοια της «Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας σε κλάδους κοινής ωφέλειας κατά τη διάρκεια της απεργίας» όπως στις αστικές συγκοινωνίες και στις μεταφορές γενικά, στις τηλεπικοινωνίες, στις ταχυμεταφορές, στην ενέργεια και αλλού με σκοπό σε αυτούς τους κλάδους να απαγορευτεί η απεργία.
Επιπλέον βάζει νέα εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία, καθώς επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία συνδυάζεται με την προηγούμενη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ περί υποχρεωτικής συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία τουλάχιστον του 50% των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου. Το σκηνικό απεργοσπασίας συμπληρώνεται με τη διάταξη που απαγορεύει την περιφρούρηση της απεργίας καθώς κάτι τέτοιο συνιστά «παράβαση που θα οδηγεί με δικαστική απόφαση στη διακοπή της απεργίας».
Ταυτόχρονα τίθεται υπό διωγμό η συνδικαλιστική δράση. Αυτό γίνεται μέσα από το «φακέλωμά» των σωματείων στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων, το οποίο θα είναι στα χέρια του κράτους και των υπηρεσιών του και το οποίο θα είναι και προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να διαπραγματεύονται και να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως και να προκηρύσσουν απεργίες ή για να ισχύουν πλευρές του νόμου που αφορούν την προστασία και την διευκόλυνση της συνδικαλιστικής δράσης . Τέλος το νομοσχέδιο επιπλέον προβλέπει για λογαριασμό της εργοδοσίας τη διευκόλυνση εκδίωξης των συνδικαλιστών, καθώς «η απόλυση συνδικαλιστή θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο…». Το ηλεκτρονικό φακέλωμα και η ηλεκτρονική ψηφοφορία διευκολύνουν ακόμα περισσότερο την άμεση παρέμβαση της εργοδοσίας και του αστικού κράτους στα σωματεία.
Συνάδελφοι
Όλα αυτά που έρχονται δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Ήταν και είναι διακαής στόχος των καπιταλιστών η κατάργηση του 8ωρου, του σταθερού ημερήσιου χρόνου. Να διευρύνουν δηλαδή την δυνατότητα να μεγαλώνει το κομμάτι του ημερήσιου χρόνου εργασίας για το οποίο ο εργαζόμενος δεν θα αμείβεται .Αυτό είναι προϋπόθεση για να μεγαλώνει η εκμετάλλευση, να εξασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αυτό απαιτεί η στρατηγική του κεφαλαίου και διαπερνά από άκρη σε άκρη το νομοσχέδιο. Γι΄αυτό ανεξάρτητα από ποια αστικό κόμμα βρίσκεται στην διακυβέρνηση, επειδή συμφωνούν σε αυτό τον στόχο, τον υπηρετούν η προσπάθεια αυτή είναι συνεχής, αδιάκοπη. Οι απόπειρες και οι προηγούμενες προσπάθειες είναι πολλές . Έτσι η σημερινή έρχεται να επεκτείνει αυτά τα οποία έχτισαν προηγούμενες κυβερνήσεις. Έτσι λοιπόν τον νόμο 3986/2011 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , συνέχισε και τον εμπλούτισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο 4498/2017 και σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ πάει ακόμη ένα βήμα παραπέρα.
Αυτό που μας επιφυλάσσουν είναι ένα τοπίο όμοιο με αυτό των μεσαιωνικών χρόνων. Δουλειά ήλιο με ήλιο. Το μόνο που θα ξέρει κανείς είναι πότε αρχίζει η δουλειά του χωρίς να τελειώνει ουσιαστικά. Κι αυτό δεν θα είναι βέβαια «προνόμιο» του ιδιωτικού τομέα. Αυτά τα μέτρα , αυτή η επίθεση θα γενικευτεί και στον δημόσιο τομέα. Με τέτοιους μεθόδους άλλωστε αντιμετωπίζεται ήδη η τεράστια υποστελέχωση που υπάρχει σε μια σειρά υπηρεσίες και χώρους δουλειάς, οδηγώντας ακόμη περισσότερο στην εντατικοποίηση , την εξουθένωση με τεράστιους κινδύνους για την υγεία όπως αποκάλυψε σε πρόσφατη έρευνα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας(αυξημένα ποσοστά εγκεφαλικών, ισχαιμικών επεισοδίων κα).
Γι΄αυτό ξεπερνούν κάθε πρόκληση όταν προσπαθούν να μας πείσουν πως με αυτούς τους τρόπους έρχονται μάλιστα «να επιβάλλουν κανόνες» στην εργασιακή ζούγκλα λέγοντας πως «χρειάζεται ένα έλεγχος, εφαρμογή κανόνων». Επειδή λέει παραβιάζονται οι κανόνες για να μην παραβιάζονται καλύτερα να μην υπάρχουν !
Λένε μάλιστα πως αυτό είναι «εκσυγχρονισμός» του πλαισίου προστασίας του εργαζόμενου. Απαραίτητος γιατί τα πλαίσια αυτά θεσμοθετήθηκαν χρόνια πρίν με άλλα δεδομένα. Εάν η κυβέρνηση θέλει εκσυγχρονισμό λοιπόν ας μειώσει τον ημερήσιο κι εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας σε 7ωρο-35ωρο αφού η παραγωγικότητα της εργασίας έχει κάνει άλματα εδώ κι 135 χρόνια που πρωτοδιεκδικήθηκε το 8ωρο. Ας καταργήσει το αίσχος τον υπερωριών που δεν είναι μια κατάσταση προσωρινή αλλά μια μόνιμη ομολογία για την στυγνή εκμετάλλευση που υπάρχει στους εργασιακούς χώρους.
Βάφτισαν επίσης προκλητικά το αντεργατικό έκτρωμα νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας. Όσοι θέλουν προστασία των εργαζομένων ας επαναφέρουν τις ΣΣΕ που αυτοί και οι προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατήργησαν με τον νόμο Βρούτση –Αχτσιόγλου. Ας υιοθετήσουν τον σχέδιο νόμου των 510 συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επαναφορά τους που σύσωμοι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ απέρριψαν. Ας επαναφέρουν πλήρως την Κυριακάτικη Αργία χωρίς εξαιρέσεις.
Λένε ορισμένοι : «μα δεν έχει και θετικά» ; Εναρμονίζεται «λέει η επαγγελματική με την οικογενειακή ζωή» . Αλήθεια πως θα γίνεται αυτό μέσα στο κυκεώνα από τα άστατα κι ακανόνιστα ωράρια, που ο εργαζόμενος-η εργαζόμενη δε θα ξέρει τι του ξημερώνει ; Δηλαδή υπάρχουν και θετικά που δεν τα βλέπουμε σε αυτή την αθλιότητα. Ποιο είναι αυτό ; Το ότι ένας εργαζόμενος θα καταντήσει σχεδόν φυλακισμένος στο χώρο δουλειάς του και κατά συνέπεια η οικογένεια του θα τον βλέπει με επισκεπτήριο ;
Αυτά που φέρνει δήθεν πχ με την άδεια και για τον πατέρα δεν πρέπει να ξεχνάμε πως γίνονται στο όνομα της μείωσης των αντικινήτρων για την απασχόληση της γυναίκας. Ποια είναι αυτά τα «αντικίνητρα» όλες οι θεσμοθετημένες κατακτήσεις για την προστασία της μητρότητας. Γιατί για τον εργοδότη η απουσία της γυναίκας-μητέρας είναι χαμένος πληρωμένος χρόνος απασχόλησης που δεν αποδίδει κέρδος. Επομένως τουλάχιστον είναι να επιφυλάσεται κανείς όταν ακούει μια κυβέρνηση πως έρχεται για να στηρίξει την δημιουργία και τις ανάγκες μια οικογένειας , ενός ζευγαριού. Τι γίνεται με όλες αυτές τις υποστηρικτικές υποδομές ; Πόσα παιδιά μένουν εκτός βρεφονηπιακών σταθμών κάθε χρόνο ;
Όλη αυτή η «επιστημονική φαντασία», τα διάφορα «αφηγήματα», όλα αυτό το ρετουσάρισμα είναι για να κρύψουν ότι θα εξανεμιστεί και ο όποιος προσωπικός χρόνος υπάρχει. Ότι οι καπιταλιστές θα κατασπαράξουν όλο το φάσμα της ζωής του εργαζόμενου χωρίς καμία δυνατότητα ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού. Για να ζούμε τελικά μόνο για να δουλεύουμε! Το θανατηφόρο δηλητήριο όποια γεύση και να έχει είναι πάνω απ΄όλα θανατηφόρο!
Συνάδελφοι
Για εμάς πρέπει να είναι καθαρό. Η κυβέρνηση δεν ανακοίνωσε νομοσχέδιο . Κήρυξε ξανά τον πόλεμο απέναντι στην ζωή και τα δικαιώματά μας. Στο πόλεμο αυτό πρέπει να απαντήσουμε. Στο ερώτημα σήμερα τι να κάνουμε η απάντηση είναι στο δυνάμωμα της συλλογικής οργάνωσης και πάλης με την συμμετοχή των νέων εργαζομένων αυτό δηλαδή που φοβάται η κυβέρνηση γι΄αυτό χτυπά τα συνδικάτα. Αυτή είναι η μόνη πραγματική απάντηση στις «ανατροπές του αιώνα», στην ένταση της εκμετάλλευσης που φέρνει η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την επιστροφή στον μεσαίωνα και την «δουλειά ήλιο με ήλιο» σε μια εποχή που η παραγωγικότητα της εργασίας έχει εκτοξευθεί . Να μην μπορούμε να βρούμε την υγεία μας όταν η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την αθλιότητα που θέλουν να μας καταδικάσουν να ζούμε για να εξασφαλίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών.
Χωρίς χάσιμο χρόνου, να δουλέψουμε με αποφασιστικότητα για να υπάρξει ένα πλατύ εργατικό μέτωπο που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να πάρει πίσω το αντεργατικό έκτρωμα κι όχι μόνο : να απαιτήσουμε την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που έχουν τσακίσει διαχρονικά και κυριολεκτικά την ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Να προετοιμαστούμε για αγώνα σκληρό, μαζικό σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε προβάλουμε το δικό μας σχέδιο:
- Καταρχήν επιβεβαιώνουμε την απόφασή μας για απάντηση στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης με νέα Πανελλαδική Πανεργατική Απεργιακή κινητοποίηση. Καλούμε όλα τα Σωματεία να πάρουν ανάλογες αποφάσεις προετοιμάζοντας από τώρα την επιτυχία της νέας απεργιακής μάχης.
- Τις επόμενες ημέρες οργανώνουμε πλατιά ενημέρωση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές με πρόγραμμα παρεμβάσεων με κλιμάκια συνδικαλιστών, με διάφορες μορφές(συσκέψεις, συγκεντρώσεις, περιοδείες, εξορμήσεις κα) .
- Ταυτόχρονα στηρίζουμε την πρόταση συνδικαλιστικών φορέων να επανέλθουμε με επικαιροποιημένο σχέδιο νόμου στη βάση της απόφασης των 510 σωματείων που αφορούσε συλλογικές συμβάσεις, μισθό, ωράριο, εργασιακές σχέσεις προσθέτοντας τα εξής:
- Η κατάργηση των νόμων διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
- Η κατάργηση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών.
- Η κατάργηση των νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα της Απεργίας και των διαδηλώσεων.
- Η κατάργηση του «μίνι εργασιακού» του Χατζηδάκη που πέρασε εν μέσω πανδημία με το χαρακτήρα του προσωρινού, αλλά με στόχο να μείνει μόνιμα.
- Αυτό το σχέδιο νόμου στη συνέχεια θα κατατεθεί στα πολιτικά κόμματα με την απαίτηση να συζητηθεί και να γίνει νόμος. Από τώρα όμως να μπεί στόχος να συζητηθεί πλατιά, σε σωματεία, με εργαζόμενους και να στηριχθεί αυτή προσπάθεια από πολύ περισσότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις και στην περιοχή μας.
- Την Κυριακή 23/05 το πρωί προχωράμε σε νέα απεργιακή κινητοποίηση για τους εργαζόμενους στο εμπόριο ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων που αποφάσισε η κυβέρνηση κι αυτή την Κυριακή
- Το απόγευμα της ίδιας ημέρας συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο που οργανώνει η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας από κοινού με φορείς στην Πλατεία ΑΤΑ, 6:30μμ(αναφέρεται αρχικά), να απαιτήσουμε να ξηλωθούν οι βάσεις των ιμπεριαλιστών από την πόλη και την χώρα μας, να σταματήσει κάθε είδους συμμετοχή κι εμπλοκή στους σχεδιασμούς τους. Αντίστοιχα την επόμενη Κυριακή 30 Μάη παίρνουμε μέρος στην μηχανοκίνητη πορεία στο Στεφανοβίκειο στις 10:30πμ.
- Στηρίζουμε τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που έχουν ήδη αποφασιστεί σε μια σειρά κλάδους όπως οι μουσικοί, καλλιτέχνες που εδώ και 13 μήνες έχουν δεχτεί αποφασιστικό πλήγμα μένοντας χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Τι επόμενες ημέρες να δώσουμε το καλύτερο εαυτό μας , ξεπερνώντας ότι έχουμε κάνει μέχρι τώρα, για να εκφραστεί, να βρεί διέξοδο η οργή κι η αγανάκτηση των εργαζομένων , των συναδέλφων στους χώρους δουλειάς με ένα μεγάλο , μαζικό απεργιακό μέτωπο. Με δυνάμωμα της οργάνωσης, της δράσης των συνδικάτων . Να υψώσουμε το ανάστημά τους, να βάλουμε αξεπέραστα εμπόδια στα σχέδια της κυβέρνησης.
