Το νέο περιστατικό με την ελαφρά(ευτυχώς) σύγκρουση μηχανών τραίνων, μάλιστα εντός του πολύπαθου σιδηροδρομικού σταθμού της πόλη μας, επιβεβαιώνει ξανά και ξανά πως πάνω από ένα χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όλα τα σοβαρά ζητήματα που αναδείχθηκαν σε σχέση με την ασφάλεια στην μετακίνηση με τον σιδηρόδρομο είναι εδώ, άλυτα.
Και δεν μπορεί να είναι αλλιώς όταν «Τα ίδια υλικά που δημιούργησαν τις συνθήκες για το τραγικό δυστύχημα διατηρούνται στο ακέραιο.» . Δηλαδή η έλλειψη μέτρων ασφάλειας( πχ τηλεδιοίκηση),οι επικίνδυνες εγκαταστάσεις και όροι εργασίας, το απαρχαιωμένο τροχαίο υλικό , η έλλειψη προσωπικού κα. Και πάνω από όλα η πολιτική που τα γεννά στα πλαίσια της οποίας η ανάγκη για μετακίνηση από αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα, η ασφάλεια είναι σχεδόν ανύπαρκτη προτεραιότητα και η έλλειψη «κανόνων ασφάλειας» φυσικό επακόλουθο. Αυτό είναι το περιεχόμενο όλων των σχετικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως η 440 κα) για την απελευθέρωση των σιδηροδρόμων, την ιδιωτικοποίηση με στόχο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή είναι η κανονικότητα «των βέλτιστων πρακτικών» της ΕΕ, για αυτούς σκοπούς και τις επιδιώξεις θέλουν «σταθερότητα» στην εφαρμογή τους . Κανένα λοιπόν συγχωροχάρτι και καμία ανοχή σε αυτή την εγκληματική πολιτική που θεωρεί την ζωή μας κόστος.
Με αυτή την κανονικότητα δεν συμβιβαζόμαστε, δεν ξεχνάμε , κλιμακώνουμε την πάλη μας κι απαιτούμε εδώ και τώρα την εξασφάλιση της ασφαλούς λειτουργίας και κυκλοφορίας των τραίνων, με προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού με συγκροτημένα δικαιώματα, αναβάθμιση των αναγκαίων υποδομών, εκσυγχρονισμός του τροχαίου υλικού, , υπογειοποίηση των γραμμών στην πόλη κα
Η Διοίκηση