Πλατεία σύσκεψη με την συμμετοχή των διοικητικών συμβουλίων των πρωτοβάθμιων σωματείων πραγματοποιήθηκε την πέμπτη 4 Οκτώβρη στο Εργατικό Κέντρο για την οργάνωση της απεργίας που κήρυξε το Εργατικό κέντρο μαζί με δεκάδες άλλα και ομοσπονδίες για την Τετάρτη στις 14 Νοέμβρη. Την εισήγηση έκανε ο πρόεδρος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Τάσος Τσιαπλές και στην συνέχεια το λόγω πήραν εκπρόσωποι των σωματείων που αναφέρθηκαν στις πρωτοβουλίες που θα πάρουν το επόμενο διάστημα για την ενημέρωση, πραγματοποίηση, συσκέψεων για την συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου τους.
Στην Εισήγηση ο πρόεδρος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου τόνισε μεταξύ άλλων:
«Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Νομού Λάρισας συγκάλεσε την αποψινή σύσκεψη με τα μέλη των Δ.Σ των σωματείων, προκειμένου να συζητήσουμε τις εξελίξεις που διαμορφώνονται και τις επιπτώσεις τους στη ζωή της εργατικής τάξης, αλλά και την αναγκαιότητα της οργανωμένης αντίδρασης μας απέναντι στην συνεχιζόμενη αντεργατική επίθεση από κυβέρνηση, Ε.Ε, εργοδοσία και ιδιαίτερα την προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας που κήρυξε η διοίκηση του ΕΚΝΛ , μαζί με δεκάδες άλλα μέχρι στιγμής Εργατικά .Κέντρα, Ομοσπονδίες και σωματεία, απαντώντας στην συνέχιση της αντεργατικής επίθεσης, στην κοροϊδία και τα ψίχουλα, βάζοντας μπροστά να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών και όχι του κεφαλαίου.
Θέλουμε αυτή απεργία να αποτελέσει απαρχή της αντεπίθεσης της εργατικής τάξης, μέσα από τις πάμπολλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και γι’ αυτό πρέπει να πετύχει και για να γίνει αυτό χρειάζεται να γίνει υπόθεση κάθε σωματείου και συνδικαλιστή, αλλά και κάθε εργαζόμενου.
Επομένως σήμερα να γίνει μια συζήτηση τόσο πάνω στο πλαίσιο πάλης που έχουμε ως Εργατικό Κέντρο Νομού Λάρισας, αλλά και πως θα οργανωθεί καλύτερα η μάχη της απεργίας από κάθε σωματείο, σε κάθε τόπο δουλειάς.»
Σε ότι αφορά την δράση του Εργατικού Κέντρου το προηγούμενο διάστημα:
«Ασφαλώς, δεν ξεκινάμε σήμερα τη δράση μας. Ακόμα και στην περίοδο του καλοκαιριού, η διοίκηση του ΕΚΝΛ, ανέπτυξε σημαντική δράση για τα προβλήματα των εργαζομένων και ανέργων, με παρεμβάσεις και με το Επιθεώρηση Εργασίας, σε επιχειρήσεις για την καταπάτηση ωραρίων και εργασιακών δικαιωμάτων, για τις απλήρωτες καθαρίστριες του ΟΑΕΔ, τους απλήρωτους στον ΤΟΞΟΤΗ, στον ΚΕΡΜΕΛΙΩΤΗ, στο ΔΟΝΤΑ, κ.α, για να πάρουν το εφάπαξ βοήθημα των 1.000 ευρώ, από τον ΟΑΕΔ, οι απολυμένοι των ΕΑΣ Λάρισας και Ελασσόνας, κινητοποίηση στα ιατρεία του ΠΕΔΥ, διεκδικώντας λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν, παρέμβαση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία που πάνε τα παιδιά μας, κινητοποίηση στη ΔΕΗ, ενάντια σε διακοπές ρεύματος σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν, δεκάδες περιοδείες σε χώρους δουλειάς για το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ, στο οποίο συμμετείχαμε με 5 λεωφορεία.»
Οι αυταπάτες που καλλιεργούν κυβέρνηση και ΝΔ και τα ψέματα για το υποτιθέμενο τέλος των μνημονίων
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπαθεί να καλλιεργήσει στους εργαζόμενους και στα λαικά στρώματα, νέες αυταπάτες, ότι με το τέλος του χρηματοδοτικού προγράμματος από την Ε.Ε και το ΔΝΤ, τέλειωσαν τα μνημόνια, οπότε θα αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή των εργαζομένων.
Αυτό βέβαια, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, αφού αυτές οι αντεργατικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στα χρόνια των μνημονίων, θα συνεχιστούν και χωρίς αυτά, γιατί αποτελούν αναγκαιότητα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Τα ψίχουλα σε βάθος τετραετίας που εξήγγειλαν και από την ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας, όπως και ο κ. Μητσοτάκης, εφόσον κι αυτά δωθούν, θα εκμηδενισθούν από την μείωση του αφορολόγητου και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τη μεγάλη χασούρα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια και από την άγρια φοροληστεία, που μας επέβαλαν, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα κόμματα δεν προτίθενται να καταργήσουν κανέναν από τους 700 μνημονιακούς νόμους, ενώ είναι δεσμευμένοι, για νέα αντεργατικά μέτρα τουλάχιστον έως το 2060.
Τα λαϊκά σπίτια κινδυνεύουν από τις τράπεζες (με 30.000 πλειστηριασμούς μέχρι το τέλος τους έτους και συνολικά 130.000 πλειστηριασμούς στα επόμενα χρόνια), πολλά φτωχά λαϊκά σπίτια είναι χωρίς ρεύμα και 500.000 απειλητικά “ραβασάκια” έχουν σταλεί από τη ΔΕΗ σε νοικοκυριά που τους ζητούν το 30% του χρέους για να μπουν σε ρύθμιση”.
Και το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση, δείχνει καθαρά ότι όπως και στην κρίση, έτσι και στην ανάπτυξη, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να πληρώνουν εξαντλητικούς έμμεσους και άμεσους φόρους, ΕΝΦΙΑ, με διατήρηση των κουτσουρεμένων συντάξεων και μισθών, με διαιώνιση των ελλείψεων σε σχολεία, νοσοκομεία, δήμους κ.λπ, για να βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα και να διασφαλίζονται τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
Το κυβερνητικό κόλπο να καταθέσει δύο εκδοχές του προσχεδίου – ένα με και ένα χωρίς τις επιπρόσθετες περικοπές των συντάξεων – είναι για γέλια. Πρώτα-πρώτα αποδεικνύει τη διαιώνιση της σκληρής εποπτείας στη “μεταμνημονιακή” περίοδο.
Ελάχιστη σημασία έχει το από ποια τσέπη του λαού θα έρθουν οι νέες περικοπές. Ακόμη και στην εκδοχή της μη μείωσης των συντάξεων, η εξισορρόπηση θα προέλθει από την περικοπή κάποιων παροχών που αφορούν τα λαϊκά στρώματα, ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, με επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών και μείωση της φορολογίας του. Σε κάθε εκδοχή ο λαός βγαίνει εξίσου χαμένος, για να διασφαλιστούν η δημοσιονομική πειθαρχία και τα κέρδη των μονοπωλίων.»
Μέγα ψέμα της κυβέρνησης η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας καθώς και των κλαδικών συμβάσεων.
«Η επεκτασιμότητα 5 Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, αφορά μικρό ποσοστό εργαζομένων σ’ αυτούς τους κλάδους, με δεδομένο ότι έχουν δημιουργήσει πανσπερμία εργασιακών σχέσεων που αφήνει ακάλυπτο μεγάλο μέρος των εργαζομένων, ενώ σε γενικότερο επίπεδο, εφόσον δίνεται η δυνατότητα του βέτο στους εργοδότες για την μη προσκόμιση του μητρώου μελών τους, δεν εξασφαλίζεται η υποχρεωτικότητα, ενώ σε πολλούς κλάδους δεν υπάρχει σήμερα Κλαδική Σύμβαση Εργασίας και οι εργοδότες αρνούνται την υπογραφή της.
Στην πράξη τους δίνει τη δυνατότητα να στήνουν Ενώσεις Προσώπων γα να μειώνουν τους μισθούς. Σήμερα το 52% των νέων εργαζόμενων εργάζεται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και αμείβεται με 378 ευρώ μεικτά. Αυτή η πλειοψηφία εργολαβικών, ενοικιαζόμενων, μόλις το 10% καλύπτεται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς την κατάργηση των μνημονιακών νόμων, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, με χαμηλούς μισθούς, δεν λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα.
Οποιαδήποτε επιμέρους νομοθετική ρύθμιση, δεν θα έχει ουσιαστικό όφελος για τους εργατουπάλληλους. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ, είναι δεσμευμένοι με τα μνημόνια που ψήφισαν και απέναντι στο κεφάλαιο, να μονιμοποιήσουν το αντεργατικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν τα χρόνια των μνημονίων, γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντά του.
Τα ψέματα αποκαλύπτονται ένα πίσω από το άλλο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που κορόιδευε χρόνια τώρα ότι θα επαναφέρει τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, ενώ διατηρεί σε εφαρμογή την άθλια ΠΥ 6/2012 που μείωσε τον κατώτερο μισθό από τα 751 στα 586 για τους άνω των 25 ετών και από 751 σε 511 στους κάτω των 25 ετών, επιχειρεί να μας κοροϊδέψει εκ’ νέου, ότι άρχισε την διαδικασία επαναφοράς του κατώτερου μισθού.
Μέγα ψέμα. Αυτό που έκανε, είναι να ψηφίσει πριν λίγες ημέρες στη Βουλή, μαζί με την Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) και την Ένωση Κεντρώων, τροπολογία, με την οποία δεν επαναφέρει τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, αλλά βάζει σε εφαρμογή από τώρα, αντί για τον Γενάρη του 2019 που προβλέπονταν, τον άθλιο νόμο Βρούτση 4172/13 της κυβέρνησης Ν.Δ, που καταργεί τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και ορίζει ότι ο κατώτερος μισθός θα διαμορφώνεται πλέον με απόφαση του υπουργού εργασίας και θα είναι ουσιαστικά αυτός που θα υποδεικνύουν οι εργοδότες, η Ευρωπαϊκή Ένωση , το ΔΝΤ, για να διασφαλισθεί η κερδοφορία των εργοδοτών. Και για να γίνει πιστευτή, διαρρέει ότι θα αποφασίσει να δοθεί μια αύξηση 25 ευρώ περίπου τον μήνα, την ίδια ώρα που η μείωση του αφορολόγητου, θα αρπάξει τα διπλά από την αύξηση αυτή από τον εργαζόμενο. Θυμίζουμε ότι ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε καταψηφίσει αυτό το νόμο.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, απέρριψαν, για ακόμα μια φορά την πρόταση νόμου που απαιτούμε τα 530 συνδικάτα, ανάμεσά τους και το Εργατικό Κέντρο Νομού Λάρισας, την οποία κατέθεσε το ΚΚΕ, με την οποία προβλέπεται κατάργηση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012 που μειώνει τον κατώτερο μισθό κατά 22% και 32% αντίστοιχα τους νέους, άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του άρθρου 103 του νόμου Βρούτση 4172/13 και επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και Συμβάσεων όπως ίσχυε πριν το 2010.»
Σε ότι αφορά το πλαίσιο πάλης, που η διοίκηση του ΕΚΝΛ, αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης πανεργατικής απεργίας, για την Πέμπτη 14 Νοέμβρη και συγκέντρωση στις 10.30 π.μ, στην Κεντρική Πλατεία
- Μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους. Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
- Να καταργηθεί ο νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου, που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, Λεβέντης και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με νόμο η κυβέρνηση. Άμεση επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
- Να καταργηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο που αφορά τις ΣΣΕ. Άμεση επαναφορά και υποχρεωτικότητα όλων των ΣΣΕ, σε όλες τις επιχειρήσεις, για όλους τους εργαζόμενους. Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
- Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας. Πλήρη, σταθερή εργασία για όλους, με 7ωρο– 35ωρο– 5θήμερο. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία και Ασφάλεια στη δουλειά, προστασία της μητρότητας.
- Επίδομα 600 ευρώ το μήνα, σε όλους τους ανέργους, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Κανένας άνεργος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών σπιτιών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Κατάργηση του νόμου που απελευθερώνει τις κατασχέσεις για χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο. Να ψηφιστεί τώρα νόμος που θα προστατεύει την κύρια κατοικία. Να σταματήσουν οι διώξεις όσων αγωνίζονται για την προστασία της λαϊκής κατοικίας.
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Όχι σε νέα μείωση του αφορολόγητου. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ. Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.
- Κάλυψη των απωλειών στις συντάξεις. Να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ. Τα όρια συνταξιοδότησης να μην ξεπερνούν τα 60 έτη στους άνδρες και τα 55 στις γυναίκες, τα 55 και τα 50 στα ΒΑΕ.
- Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν υγεία, πρόνοια, παιδεία. Να γίνουν τώρα χιλιάδες προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων, όπως και στα ασφαλιστικά ταμεία.
- Υποδομές & μέτρα προστασίας του λαού με αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά έργα. Δημόσιες δωρεάν υποδομές αθλητισμού και πολιτισμού, προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, δημόσιες δωρεάν κατασκηνώσεις για τις εργατικές οικογένειες.
- 11 Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Να κλείσουν όλες οι αμερικανονατοϊκές βάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια, έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
κλείνοντας την εισήγηση την εισήγηση του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νομού Λάρισας υπογράμμισε τα εξής :
«Για μας η απεργία «δεν έφαγε τα ψωμιά της, όπως ισχυρίζονται οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ,ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ), που έχουν πει ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ όσα θέλει το μεγάλο κεφάλαιο, η Ε.Ε και κάθε κυβέρνηση.
Οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ και σε άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όχι μόνο δεν ασχολούνται με την οργάνωση της πάλης για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, αλλά έχουν ξεσαλώσει να οργανώνουν νοθείες στις εκλογές και στα συνέδρια μιας σειράς Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδιών, ακόμα και με την παρουσία της αστυνομίας, όπως στο Ε.Κ Κατερίνης, για να ελέγχουν την ΓΣΕΕ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να είναι ήσυχοι εργοδότες και κυβέρνηση.
Για μας, μόνο η δύναμη της συλλογικής πάλης, του ταξικού αγώνα, δίνει ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον.»