ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ (ΕΙΣΗΓΗΣΗ Τ. ΤΣΙΑΠΛΕ)

Μοιράσου το άρθρο!

ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013, Αίθουσα Συνελεύσεων ΕΚΝΛ

ΘΕΜΑ: «Οι θέσεις του ΕΚΝΛ για την Κοινωνική Ασφάλιση»

Εισηγητής:  Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Δ.Σ του ΕΚΝΛ

Το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας, που στήθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα και αναπτύχθηκε τα επόμενα χρόνια, ήταν μια σημαντική κατάκτηση της εργατικής τάξης, που προέκυψε ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης σκληρών ταξικών αγώνων και από την επίδραση των κατακτήσεων των λαών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ανάγκαζαν την αστική τάξη και τις κυβερνήσεις, σε εκείνες τις συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού να κάνουν παραχωρήσεις.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, η κοινωνική ασφάλιση κάλυπτε όλους τους εργαζόμενους και τα μέλη των οικογενειών τους. Κανείς δεν πλήρωνε από το μισθό του για ασφάλιση και σύνταξη. Οι εισφορές προέρχονταν από κονδύλια των επιχειρήσεων, ιδρυμάτων και κολχόζ, η δε κοινωνική ασφάλιση χρηματοδοτούνταν κύρια απο τον κρατικό προϋπολογισμό. Παράλληλα υπήρχε ένα καθολικό και δωρεάν σύστημα υγείας-πρόνοιας που έδινε βάρος στην πρόληψη και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Το δικαίωμα συνταξιοδότησης είχε κατοχυρωθεί για τα γηρατειά, την αναπηρία και για την απώλεια του προστάτη της οικογένειας. Το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης λόγω γήρατος ήταν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες. Οι εργαζόμενοι σε βαριές συνθήκες, έπαιρναν σύνταξη σε ηλικία 50 ετών οι άνδρες και στα 45 οι γυναίκες.

Στη χώρα μας, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν στο έδαφος της σταθερής, στον ένα ή τον άλλο βαθμό εργασίας, αφορούσαν την ασφαλιστική, συνταξιοδοτική κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, την ασφαλιστική κάλυψη στον τομέα της Υγείας, την καθιέρωση των κατώτερων ορίων συντάξεων, τη μείωση του ορίου συνταξιοδότησης, την κατάκτηση του θεσμού των Βαρέων – Ανθυγιεινών, τις άδειες ανάπαυσης, μητρότητας, κ.ά.  Παρά τις όποιες εργατικές κατακτήσεις, το ασφαλιστικό σύστημα δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών. Η αντίθεση ανάμεσα στις παρεχόμενες υπηρεσίες και τις ανάγκες, σε συνδυασμό με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής μεγάλωναν.

Η αντιασφαλιστική επίθεση που ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, στο πλαίσιο της γενικότερης αντεργατικής επίθεσης του μεγάλου κεφαλαίου, της Ε.Ε και των κυβερνήσεων του, που είχε στόχο να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα και της κερδοφορία τους οι καπιταλιστές, αλλά και την μετατροπή και της Κοινωνικής Ασφάλισης ως νέο πεδίο επιχειρηματικής κερδοφορίας, κλιμακώθηκε τις επόμενες δεκαετίες (1990, 2000, 2010), επέφερε ισχυρά πλήγματα στις ήδη κουτσουρεμένες καταχτήσεις τόσο στον κλάδο σύνταξης, όσο και στον κλάδο υγείας-πρόνοιας.

Με το ξέσπασμα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και της βάρβαρης αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης, Ε.Ε, κεφαλαίου, η κατάσταση οξύνθηκε απότομα, αφού μαζί με την γιγάντωση της ανεργίας, την δραστική μείωση των μισθών, την αντιδραστική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, αυξήθηκε θεαματικά ο αριθμός των ανασφάλιστων, μειώθηκαν δραματικά οι συντάξεις κύριες και επικουρικές, εφάπαξ, αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης με βάση και προγενέστερους αντιασφαλιστικούς νόμους, περικόπηκαν και υποβαθμίσθηκαν μια σειρά παροχές, έγινε νέα λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, δόθηκαν νέες παροχές στην εργοδοσία που πλήττουν τα ασφαλιστικά ταμεία και τώρα ετοιμάζεται η κατεδάφιση όσων καταχτήσεων απέμειναν.

Για όλα τα αντιασφαλιστικά μέτρα που πάρθηκαν και παίρνονται οι αστικές κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και τα ΜΜΕ, προσπαθούσαν να ενοχοποιήσουν τους ασφαλισμένους, λέγοντας ότι παίρνουν πολλά για σύνταξη και παροχές, ότι αυξάνονται οι συνταξιούχοι, έναντι των εργαζόμενων, ότι μειώνονται τα έσοδα, ότι υπάρχουν ανισότητες που πρέπει να αποκατασταθούν, ότι γίνεται κακοδιαχείριση, και πάντα όμως κατέληγαν σε αφαίρεση δικαιωμάτων και καταχτήσεων της συντριπτικής πλειοψηφίας των ασφαλισμένων, ποτέ προς τα πάνω, σε καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά η κατάσταση διαρκώς χειροτέρευε.

Οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι δεν έχουν ευθύνη για την άσχημη κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, όπως και γενικότερα για τα προβλήματα που τους βασανίζουν. Οι κουτσουρεμένες συντάξεις και παροχές στους ασφαλισμένους, είναι πληρωμένες με το παραπάνω από τους εργαζόμενους με υψηλές εισφορές, άμεσους και έμμεσους φόρους, χαράτσια και την διαρκώς αυξανόμενη συμμετοχή τους σε φάρμακα, εξετάσεις, νοσήλεια.

Για τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων (ελλείμματα, επιδείνωση αναλογίας εργαζόμενων-συνταξιούχων), ευθύνονται το καπιταλιστικό σύστημα και οι αντεργατικές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων, κύρια της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, που το υπηρετούν. Αυτοί δημιουργούν τεράστια ανεργία, ανασφάλιστη και ελαστική εργασία, πετσοκόβουν μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, αυξάνουν τη λαϊκή φορολογία, επιβαρύνουν το λαό για την υγεία, την παιδεία και όλες τις κοινωνικές ανάγκες, για χάρη των κερδών του κεφαλαίου.

Η τεράστια ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, η εισφοροδιαφυγή, εισφοροκλοπή, τα βεβαιωμένα και ανείσπρακτα δις., τα χαρισμένα προς τους εργοδότες μεγάλα ποσά διαχρονικά, η καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από εργοδοσία και κράτος, οι απώλειες δις. από το τζογάρισμα των αποθεματικών στο χρηματιστήριο και τα δομημένα ομόλογα, η μη απόδοση δις. οφειλόμενων από το κράτος στα ασφαλιστικά ταμεία, η χρησιμοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων στην χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα υγείας (κλινικές, διαγνωστικά κέντρα), αλλά και των δημόσιων μονάδων υγείας-πρόνοιας κατά 85%, είναι αποτελέσματα του καπιταλιστικού συστήματος και της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων.

Επομένως οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικούν σταθερά να πληρώσουν οι υπεύθυνοι, οι κυβερνήσεις, το κράτος και οι κεφαλαιοκράτες. Δεν μπορεί να δεχτούμε την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την ιδιωτικοποίησή της και την λογική της ανταποδοτικότητας, γιατί αυτή δεν αφορά την ισοτιμία στον καθορισμό των συντάξεων και τη σύνδεση με το χρόνο ασφάλισης και τις εισφορές των εργαζομένων, αλλά ανατρέπει τον κοινωνικό χαρακτήρα της και την αντιμετωπίζει σαν έναν οικονομικό δείκτη, ο οποίος δεν παίρνει υπόψη ότι ο εργαζόμενος εκτός από τις ασφαλιστικές εισφορές έχει δώσει τη ζωή του, την υγεία του, κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου.  Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και η ανταποδοτικότητα είναι η βάση με την οποία λειτουργεί η ιδιωτική ασφάλιση. Οι εισφορές των εργαζομένων χρησιμοποιούνται σαν μέσο επένδυσης, από τα αποτελέσματα της οποίας καθορίζεται το επίπεδο της σύνταξης και των παροχών. Έτσι, η ασφάλιση αντιμετωπίζεται ως ατομική υπόθεση, το κράτος και η εργοδοσία απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις τους, το επίπεδο της σύνταξης και των παροχών αποσπάται από το ύψος του μισθού και τις ανάγκες του ασφαλισμένου και της οικογένειάς του. Ανταποδοτικότητα σημαίνει συντάξεις πείνας και υποβάθμιση της υγείας-πρόνοιας.

Τα συμφέροντα των εργαζομένων είναι σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που έχει κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου και γι’ αυτό οι εργαζόμενοι έχουν υποχρέωση να αντιπαλέψουν θέσεις και πρακτικές που συνδέουν την Κοινωνική Ασφάλιση με οικονομικούς δείκτες που σχετίζονται με την ανάπτυξη της οικονομίας και τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να επιτρέψουν την αφαίρεση κι’ άλλων ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και τη διατήρηση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης (χαμηλές συντάξεις και παροχές) στο όνομα της αντιμετώπισης των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέος. Πρέπει να διεκδικούν αιτήματα με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες, παίρνοντας υπόψη την αύξηση του πλούτου και τις δυνατότητες που έχουν δημιουργηθεί.

Οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο και επιβάλλεται να τον διεκδικήσουν. Η αύξηση του πλούτου, η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν δημιουργήσει τη βάση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, να έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη υγείας-πρόνοιας που θα παρέχεται δωρεάν μέσα από το δημόσιο, αλλά και αξιοπρεπή σύνταξη. Η ικανοποίησή τους, εμποδίζεται από το γεγονός ότι τα μέσα παραγωγής, ο πλούτος που παράγεται και η πολιτική εξουσία, βρίσκονται στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας καπιταλιστών. Αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με την πάλη της εργατικής τάξης σε συμμαχία της με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ.

Στην ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου, η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει με αντεπίθεση, με απειθαρχία στις οδηγίες-αποφάσεις της Ε.Ε για τις προωθούμενες αντιασφαλιστικές αναδιαρθρώσεις. Με αποδέσμευση από την Ε.Ε και με διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, με συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας που θα διεκδικήσει τη Λαϊκή Εξουσία.

Στις σημερινές συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, που θεριεύει η ανεργία και προωθούνται οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς της ζωής μας, ο αγώνας για την κοινωνική ασφάλιση, είναι αδιαίρετος με τον αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, για αυξήσεις στους μισθούς μέσα απο ΣΣΕ, για τα εργασιακά δικαιώματα, για το δικαίωμα στη δωρεάν μόρφωση και υγεία-πρόνοια, τον ελεύθερο χρόνο, τη λαϊκή στέγη, την προστασία του περιβάλλοντος, το λαϊκό αθλητισμό, την πολιτιστική δημιουργία, την καταπολέμηση των ναρκωτικών, συνολικά δηλαδή τη βελτίωση όλων των όρων που διασφαλίζουν το βιοτικό επίπεδο, τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες των εργαζομένων.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση το ΕΚΝΛ καλεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, να συσπειρωθούν στα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές, να αγωνισθούν, για να σωθεί η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, όχι για να διατηρηθεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, αλλά για να βελτιωθεί. Αυτό προϋποθέτει την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίσθηκαν από το 1988 έως σήμερα.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΚΝΛ – ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΛΗΣ

Το ΕΚΝΛ παλεύει για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Να καταργηθεί η ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Ασφάλισης, της Υγείας – Πρόνοιας.

Η φροντίδα για την υγεία, την πρόνοια, τις συντάξεις είναι δικαίωμα του λαού, βασικό συστατικό της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι ατομική υπόθεση του κάθε μέλους της κοινωνίας ξεχωριστά. Είναι συνολική ευθύνη της κοινωνίας και του κράτους.

Το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης καλύπτει πλήρως και εφ’ όρου ζωής όλο τον πληθυσμό (τους εργαζόμενους και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους, τους μετανάστες, τους στρατιώτες), στη βάση των σύγχρονων αναγκών αξιοποιώντας τις δυνατότητες της επιστήμης και της νέας τεχνολογίας. Ο καθένας να μπορεί να κάνει χρήση δωρεάν, όλων των ιατρικών και κοινωνικών υπηρεσιών.

Η θέση του ΕΚΝΛ είναι υπέρ της δημιουργίας 3 συνταξιοδοτικών οργανισμών, για τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους, την αγροτιά. Η θέση αυτή συνδέεται με ένα συνταξιοδοτικό σύστημα που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Δεν έχει καμία σχέση με τις ενοποιήσεις που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, τόσο στον κλάδο σύνταξης διαφόρων ταμείων, όσο και στον κλάδο υγείας, με την δημιουργία του ΕΟΠΥΥ από τα βασικά ταμεία, που χρησιμοποιήθηκαν για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την μείωση των συντάξεων και των παροχών υγείας-πρόνοιας, την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και την μείωση των εργοδοτικών εισφορών σε πολλές περιπτώσεις.

ΠΛΗΡΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΑΝΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

• Διεκδικούμε πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων και ειδικότερα των νέων, των απασχολούμενων με μερική-προσωρινή απασχόληση, με μειωμένο ωράριο, με συμβάσεις έργου και σε εποχιακές εργασίες, καθώς και για τα συμβοηθούντα μέλη της οικογένειας, τους αλλοδαπούς εργάτες. Επιβολή οικονομικών και ποινικών κυρώσεων για εργοδότες που έχουν ανασφάλιστους εργάτες.
• Για την ασφάλιση των απασχολούμενων μισθωτών με μερική απασχόληση να οριστεί ως ελάχιστος ημερήσιος μισθός, το Ημερομίσθιο Ανειδίκευτου Εργάτη των 33,54 ευρώ που διεκδικούμε να επανέλθει με την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ.
• Για τους εργαζόμενους εποχιακά, με μερική απασχόληση ή με μειωμένο ωράριο, να λογίζεται ως πλήρης χρόνος ασφάλισης οι 200 ημέρες ετησίως.
• Η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους επιβάλλει την πλήρη ασφαλιστική, ιατροφαρμακευτική νοσοκομειακή κάλυψη, την αύξηση των προνοιακών-κοινωνικών παροχών και την αναγνώριση του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Το επίδομα ανεργίας να είναι το 80% του μισθού.
• Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτικής, μαθητείας χωρίς συντάξιμα ένσημα.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ – ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ – ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

• Επαρκής κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και εξασφάλιση της χορήγησης των συντάξεων και παροχών.
• Καμιά νέα περικοπή στις συντάξεις και αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων. Επαναφορά 13ης και 14^ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες όπως αναπηρίας, χηρείας.
• Να σταματήσει η καθυστέρηση έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Με την κατάθεση των δικαιολογητικών να δίνεται προσωρινή σύνταξη μέχρι να βγει η τελική.
• Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζόμενων που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
• Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Μειωμένο όριο συνταξιοδότησης κατά 5 χρόνια για τη γυναίκα με ανάπηρο παιδί ή σύζυγο.
• Το κατώτερο όριο συντάξεων αφορά όλους τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Να κατοχυρώνεται με 4.050 ημέρες ασφάλισης και να καθορίζεται στα 20 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη ή στο 80% του βασικού μισθού των 751 ευρώ που διεκδικούμε ως ΕΚΝΛ να επανέλθει άμεσα με την υπογραφή ΕΓΣΕΕ. Στη βάση αυτή οι συντάξεις να διαμορφώνονται ανάλογα με το μισθό και το χρόνο εργασίας και να αναπροσαρμόζονται σύμφωνα με τις αυξήσεις των ΚΣΣΕ.
• Βάση υπολογισμού της σύνταξης να είναι το 80% του τελευταίου μισθού.
• Με 30 χρόνια ή 9.000 ημέρες ασφάλισης, κάθε εργαζόμενος να μπορεί να συνταξιοδοτείται ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας και να προσμετρούνται όλα τα ένσημα. Το μέτρο αυτό ανταποκρίνεται στις συνθήκες που διαμορφώνουν οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και η αυξημένη ανεργία.
• Για ειδικές κατηγορίες εργαζομένων ΑΜΕΑ ή χρονίως πασχόντων, όπως είναι οι νεφροπαθείς, η συνταξιοδότηση να γίνεται με τη συμπλήρωση 15 χρόνων εργασίας.
• Επιβάλλεται να διαμορφωθεί κλίμακα καθορισμού των αναπηρικών συντάξεων έτσι ώστε με αναπηρία 67% και άνω να καταβάλλεται πλήρης σύνταξη, με αναπηρία 50-60% τα 3/4 της σύνταξης, με αναπηρία 33-49% να παρέχεται επίδομα αναπροσαρμοζόμενο ανά διετία.
• Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες.
• Να μετατραπεί το προνοιακό επίδομα των ανίκανων προς εργασία ΑΜΕΑ σε κατώτερη σύνταξη.
• Για όσους εργαζόμενους δε συμπληρώνουν τον ελάχιστο χρόνο συνταξιοδότησης να καθιερωθεί ο θεσμός της «κοινωνικής σύνταξης», για την κάλυψη των βασικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Απαιτούμε να μην παραδοθεί η επικουρική ασφάλιση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, να μη θιγεί η οργάνωση και η νομική μορφή, το καθεστώς λειτουργίας των επικουρικών ταμείων ή ταμείων πρόνοιας. Να σταματήσει η αρπαγή των κεφαλαίων τους. Η επικουρική σύνταξη να καταβάλλεται ταυτόχρονα με την κύρια σύνταξη χωρίς περιορισμούς.

ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΡΕΑ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

• Να επανέλθουν στα Βαρέα-Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίσθηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ. Όχι στον διαχωρισμό ανάμεσα σε παλιούς και νέους εργαζόμενους.
• Μείωση του χρόνου εργασίας (6ωρο – 5ήμερο – 30ωρο) και αύξηση των ημερών αδείας, καθιέρωση επιδόματος Βαριάς Ανθυγιεινής Εργασίας.
• Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 50 για τις γυναίκες και στα 55 για τους άντρες που εργάζονται σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

• Μέτρα για την ουσιαστική εφαρμογή και συμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου στο τομέα της υγιεινής και ασφάλειας, κατά κλάδο και επιχείρηση, ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, ανάπτυξη όλων των υποδομών και διαδικασιών που απαιτούνται για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου (εργατικά ατυχήματα, επαγγελματικές ασθένειες). Άσκηση ελέγχου από μέρους του κράτους για την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου που αφορά την ΥΑΕ (επιθεωρητές Εργασίας, υγειονομικοί και τεχνικοί). Άσκηση εργατικού ελέγχου από εργατικές επιτροπές σε πρωτοβάθμιο επίπεδο (επιχείρηση) και σε δευτεροβάθμιο (κλάδος, δήμος).
• Τοποθέτηση γιατρών εργασίας στις επιχειρήσεις με ευθύνη του κράτους, την ανάπτυξη αυτής της ειδικότητας, την οργάνωση ειδικών μονάδων που θα ασχολούνται με τη διερεύνηση, διάγνωση, αντιμετώπιση επαγγελματικών ασθενειών.
• Συγκρότηση κρατικού Σώματος Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας, στο πλαίσιο ενός αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας, πλήρως στελεχωμένου με το ανάλογο επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό (γιατροί και μηχανικοί εργασίας, επιθεωρητές, κ.α), που θα λειτουργεί στο Κέντρο Υγείας κάθε περιοχής και θα συνεργάζεται με τα συνδικάτα. Κατάργηση των Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας – Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου.
• Τακτικές ιατρικές εξετάσεις, συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων, με ιδιαίτερη φροντίδα στις εγκύους και γενικότερα στις εργαζόμενες γυναίκες. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία, ενώ για άλλα επαγγέλματα (π.χ. νοσηλεύτριες) να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Υποχρεωτικός έλεγχος της ασφάλειας των υποδομών και της υγιεινής (εξαερισμός, κλιματισμός, επίπεδο θορύβου κ.ά.) στους χώρους εργασίας.
• Πληροφόρηση, ενημέρωση και εκπαίδευση των εργαζομένων για το περιεχόμενο της επικινδυνότητας κάθε παράγοντα (φυσικού, χημικού, βιολογικού, οργανικού, εργονομικού), όπως επίσης και για το είδος των μέτρων συλλογικής και ατομικής προστασίας για την εξουδετέρωσή τους.
• Πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου, με την έγκαιρη διάγνωση και ιατρική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων, εξειδικευμένη με βάση τους συγκεκριμένους κάθε φορά παράγοντες κινδύνου.
• Θεραπευτική αντιμετώπιση και αποκατάσταση των θυμάτων επαγγελματικής ασθένειας ή εργατικού ατυχήματος.
• Κατοχύρωση της ασφαλιστικής κάλυψης του επαγγελματικού κινδύνου, η οποία είναι ανεξάρτητη από το καθεστώς συνταξιοδότησης του εργαζόμενου. Το επασφάλιστο πρέπει να βαραίνει αποκλειστικά τον εργοδότη.
• Εξασφάλιση του δικαιώματος συνέχισης της εργασίας για τους εργαζόμενους που απουσιάζουν από την εργασία τους λόγω ασθένειας ή ατυχήματος.
• Απορρίπτουμε την λογική ότι τα ασφαλιστικά ταμεία στηρίχτηκαν στην τριμερή χρηματοδότηση. Πέρα από το ότι και οι δύο πηγές (κρατικός προϋπολογισμός, εισφορά εργοδοτών) προέρχονται από την υπεραξία που παράγουν οι εργαζόμενοι στις συνθήκες της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, το σύστημα της τριμερούς χρηματοδότησης δεν εφαρμόσθηκε ποτέ. Το κράτος ποτέ δεν τήρησε τις υποχρεώσεις που ανέλαβε, αλλά και η εργοδοσία σε ένα μεγάλο μέρος δεν κατέβαλε τα νόμιμα. Επιπλέον το αστικό κράτος, με τις συγκεκριμένες επιλογές, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, λήστεψε και ληστεύει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
• Καμία πρόσθετη επιβάρυνση των ασφαλισμένων. Μείωση του ποσοστού συμμετοχής των εργαζομένων στην προοπτική απαλλαγής τους από τις ασφαλιστικές εισφορές.
• Άμεση κατάργηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον κλάδο Υγείας και των πληρωμών των ασφαλισμένων στο σύστημα Υγείας.
• Το κόστος χρηματοδότησης της υγείας και πρόνοιας να το αναλάβει το κράτος με τη συμμετοχή της εργοδοσίας, ιδιαίτερα του μεγάλου κεφαλαίου.
• Διεκδικούμε την επιστροφή των «κλεμμένων», των τεράστιων ποσών που οφείλει η εργοδοσία και το κράτος προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Κατάργηση των εισφοροαπαλλαγών των επιχειρήσεων, πάταξη της εισφοροδιαφυγής, εισφοροκλοπής. Να αποδώσει το κράτος τις οφειλές που αφορούν την άσκηση της λεγόμενης κοινωνικής πολιτικής. Να παραγραφούν τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων.
• Να πληρώσει το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα ταμεία και κάλυψη όλων των απωλειών των ασφαλιστικών ταμείων από τη χασούρα του χρηματιστηρίου και του «κουρέματος» που έγινε στα πλαίσια των μνημονίων.  Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής “τζόγο”. Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων προϋποθέτει εξασφάλισή τους από κάθε πιθανό κίνδυνο. Είναι υπόθεση των ίδιων των ασφαλισμένων και επιβάλλεται να εμποδιστούν οι κυβερνητικές παρεμβάσεις.
• Αναδιανομή των κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού σε βάρος των χρηματοδοτήσεων της πλουτοκρατίας, της συμμετοχής της χώρας μας στις νατοϊκές δαπάνες, ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος, που θα αποβλέπει στην ουσιαστική μείωση της φορολογίας των εργαζομένων (άμεσοι και έμμεσοι φόροι) και στην αύξηση φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.
• Στα Δ.Σ των Ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης πρέπει να συμμετέχουν, κατά πλειοψηφία, αιρετοί και ανακλητοί εκπρόσωποι των εργαζομένων και των συνταξιούχων, οι οποίοι να προτείνονται από τις περισσότερο αντιπροσωπευτικές οργανώσεις. Η συμμετοχή της εργοδοσίας και του κράτους να περιορισθεί στον έναν εκπρόσωπο από κάθε πλευρά.
• Οι ενοποιήσεις Ταμείων πρέπει να έχουν ως σκοπό τη δημιουργία ισχυρών οργανισμών με ευρύτερη οικονομική βάση, στην κατεύθυνση της διεύρυνσης των κοινωνικών δικαιωμάτων και να γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, με απαράβατο όρο τη διαφύλαξη και την αναβάθμιση των δικαιωμάτων τους.
• Απαιτείται αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, εκσυγχρονισμός της λειτουργίας των ασφαλιστικών Ταμείων, χρησιμοποίηση της νέας τεχνολογίας. Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
• Άμεση κατασκευή του κτιρίου του ΙΚΑ στη Λάρισα, στο οικόπεδό του.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΔΙΟΙΚΗΣΗ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

• Ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας-πρόνοιας για όλους, που θα χρηματοδοτείται από το κράτος και το κεφάλαιο. Να καταργηθεί η εισφορά στον κλάδο Υγείας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ’ αυτούς τους τομείς.
• Να καταργηθεί το χαράτσι των 5 €, να μην εφαρμοσθεί το νέο χαράτσι των 25 € και κάθε άλλη πληρωμή στα Δημόσια Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Πλήρης παροχή δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών, με ή χωρίς βιβλιάριο υγείας.
• Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Πλήρης, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων ταμείων, για όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Καμία περικοπή στα φάρμακα και τις δαπάνες. Κατάργηση της συμμετοχής στα φάρμακα, να δίνονται δωρεάν. Να καταργηθούν οι λίστες.
• Κοινωνικοποίηση των μονάδων υγείας του ιδιωτικού τομέα, που πληρούν τις προϋποθέσεις και την ένταξη όλων των εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα. Να ενταχθούν επίσης όλες οι υποδομές, μαζί με το προσωπικό των Δήμων και των ασφαλιστικών ταμείων. Στο δημόσιο σύστημα μπορούν να απορροφηθούν και οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και άλλοι επιστήμονες επαγγελμάτων υγείας.
• Το δημόσιο σύστημα, αναπτύσσεται και στα 3 επίπεδα, πρωτοβάθμιο (Κ.Υ με προσανατολισμό την πρόληψη), δευτεροβάθμιο (νοσοκομεία), τριτοβάθμιο (εξειδικευμένα και Πανεπιστημιακά νοσοκομεία), καθώς και το αναπτυγμένο σύστημα επείγουσας ιατρικής (ΕΚΑΒ).
• Το πρωτοβάθμιο επίπεδο Υγείας να λειτουργεί με πυρήνα το δημόσιο Κέντρο Υγείας, τα παραρτήματά του και τις κινητές μονάδες του. Να αναπτύσσεται σε κάθε δήμο, με κριτήρια πληθυσμιακά, γεωγραφικά, επιδημιολογικά, σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες.
• Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε να γίνουν δημόσια Κέντρα Υγείας σε συνοικίες της Λάρισας (Φιλιππούπολη, Αβέρωφ, Ν. Σμύρνη, Γιάννουλη, ΤΕΙ).
• Κανένα δημόσιο νοσοκομείο να μην κλείσει, να μην συγχωνευτεί. Καμία κατάργηση των δημόσιων νοσοκομειακών κρεβατιών.
• Κάλυψη των ελλείψεων σε αριθμό και ειδικότητες γιατρών, νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού στα Νοσοκομεία, στα Κ.Υ, στον ΕΟΠΥΥ του Νομού Λάρισας και γενικότερα, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με οποιαδήποτε σχέση εργασίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Να λειτουργήσουν άμεσα όσες κλινικές είναι κλειστές ή υπολειτουργούν στο ΓΝΛ και στο ΠΠΝ. Να γίνει άμεσα η συνδετήρια πτέρυγα του ΓΝΛ. Να γίνει άμεσα δημόσιο κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα.
• Να δημιουργηθεί σύγχρονη μεγάλη δημόσια ψυχιατρική κλινική στη Λάρισα, όπως επίσης και κέντρα ψυχικής υγείας ή κινητή μονάδα ψυχικής υγείας, με βάρος στην παιδική-εφηβική ηλικία. Να δημιουργηθούν δημόσιοι-δωρεάν ξενώνες, οικοτροφεία, προστατευόμενα διαμερίσματα που να καλύπτουν τις ανάγκες για παρόμοιες δομές, με άτομα με ψυχικά-νοητικά προβλήματα.
• Να εξοπλιστούν τα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, με τον αναγκαίο και σύγχρονο εξοπλισμό, να παρέχουν τα αναγκαία φάρμακα δωρεάν. Να μην υπάρχουν συμβάσεις των ασφαλιστικών ταμείων με τον ιδιωτικό τομέα.
• Στα πλαίσια της πρόληψης, υποχρεωτικό και δωρεάν εμβολιασμό όλων των παιδιών καθώς και υποχρεωτική δωρεάν εξέταση (τεστ-ΠΑΠ, μαστογραφία, έλεγχος οστεοπόρωσης). Λειτουργία γυναικολογικών και παιδιατρικών ιατρείων. Δημιουργία νέων και αναβάθμιση των υπαρχουσών δημοσίων μαιευτηρίων με επαρκή στελέχωση, με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό.
• Να αναπτυχθεί ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού και παιδιάτρου που θα παρακολουθούν όλα τα μέλη της οικογένειας.
• Παίρνοντας υπόψη τη σύνθεση του πληθυσμού, τη γεωγραφική θέση, τις παραγωγικές δραστηριότητες και τα επιδημιολογικά δεδομένα, τα Κέντρα Υγείας πρέπει να διαθέτουν ανάλογες ειδικότητες γιατρών, Κέντρα Γυναίκας και Παιδιού με την απαραίτητη στελέχωση και υποδομή.
• Να εφαρμόζουν προγράμματα προγεννητικού ελέγχου, οικογενειακού προγραμματισμού και στήριξης των οικογενειών με ανάπηρο παιδί.
• Δωρεάν υπηρεσίες σχολικής Υγιεινής με την κατάλληλη υποδομή και στελέχωση. Ειδικά μέτρα παρακολούθησης και βοήθειας για την ψυχοκοινωνική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου.
• Ιδιαίτερη φροντίδα για την προστασία της γυναίκας στη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας.
• Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας (συστηματικοί εμβολιασμοί, προληπτικοί έλεγχοι, κ.α), που να συνδέονται με όλες τις βαθμίδες του δημόσιου συστήματος υγείας και να παρέχονται δωρεάν.
• Δημόσια – δωρεάν Ψυχική Υγεία, υψηλής ποιότητας, με σύγχρονες υποδομές, με βάση τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνικής, με πλήρη διασύνδεση του Κέντρου Ψυχικής Υγείας και της δημόσιας ψυχιατρικής κλινικής ή νοσοκομείου.
• Δημιουργία Κρατικού Οργανισμού Φαρμάκου για την παραγωγή ή εισαγωγή, τον έλεγχο και τη διακίνηση όλων των σύγχρονων φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορούν στην παγκόσμια αγορά. Ανάπτυξη κρατικής βιομηχανίας ιατρικών μηχανημάτων και υγειονομικού υλικού.
• Λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας (συστηματικοί εμβολιασμοί, προληπτικοί έλεγχοι κλπ.), που να συνδέονται οργανικά με όλες τις βαθμίδες υγείας και να παρέχονται δωρεάν.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ – ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΑ

• Δωρεάν παροχή των απαραίτητων θεραπειών, φαρμάκων, αναλώσιμων υγειονομικών υλικών, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Άμεση ενίσχυση σε προσωπικό και υποδομές των δημόσιων Μονάδων Τεχνητού Νεφρού και των δημόσιων μεταμοσχευτικών κέντρων συμπαγών οργάνων και μυελού των οστών και κατάργηση των ιδιωτικών. Μέτρα για την ανάπτυξη δωρεάς οργάνων, ιστών και μυελού των οστών και της εθελοντικής αιμοδοσίας.
• Λήψη ειδικών μέτρων προστασίας των ΑΜΕΑ και των χρονίως πασχόντων, πολύπλευρη στήριξη των οικογενειών τους.
• Προγράμματα επανεκπαίδευσης και επανένταξης των αναπήρων στην παραγωγική διαδικασία, ενταγμένα στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης.
• Δωρεάν χορήγηση όλων των απαραίτητων φαρμάκων, υποστηρικτικών θεραπειών και βοηθημάτων.  Συστηματικός ιατρικός έλεγχος.
• Λειτουργία δημόσιων, κέντρων κλειστής ιατροκοινωνικής περίθαλψης για βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, ξενώνων αυτόνομης διαβίωσης, κέντρων ειδίκευσης και επανειδίκευσης ΑΜΕΑ.
• Εφαρμογή μέτρων πρόληψης για την αντιμετώπιση του ΕΪΤΖ.
• Στήριξη των οικογενειών των πασχόντων, επαρκής χρηματοδότηση για τη δημιουργία της κατάλληλης υποδομής.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ειδικού επιστημονικού αλλά και βοηθητικού, για τη στελέχωση και αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών και ιδρυμάτων Πρόνοιας.
• Να επιταχυνθεί η εξέταση ασθενών από τις υγειονομικές επιτροπές. Άμεση απονομή του αναπηρικού επιδόματος και της σύνταξης στους ανασφάλιστους  ΑΜΕΑ.
• Να σφραγιστούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όλα τα βιβλιάρια υγείας των ανασφάλιστων ΑΜΕΑ και χρονίως πασχόντων.
• Έγκαιρη καταβολή των προνοιακών επιδομάτων. Καταβολή του επιδόματος και της σύνταξης σε όσους βρίσκονται σε αναμονή για εξέταση, επανεξέταση ή έκδοση απόφασης. Ενοποίηση όλων των επιδομάτων αναπηρίας σε ένα. Μετατροπή του σε κοινωνική σύνταξη και επέκτασή του σε κατηγορίες αναπήρων που σήμερα δεν το παίρνουν, όπως ημιπληγικοί, κωφοί από 18 έως 65 ετών, κλπ.
• Κατοχύρωση του δικαιώματος στη δουλειά των ικανών προς εργασία αναπήρων. Άμεση πρόσληψη με ευθύνη του κράτους όλων των αναπήρων ή χρονίως πασχόντων που αποφοιτούν από τη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.
• Επέκταση στον ιδιωτικό τομέα των μειωμένων ωραρίων που ισχύουν στο δημόσιο για βαριά ανάπηρους και γονείς. Αύξηση των ημερών άδειας για βαριά ανάπηρους, χρονίως πάσχοντες και γονείς βαριά αναπήρων, όπως παιδιών με αυτισμό, νοητική υστέρηση και πολλαπλές αναπηρίες.
• Δημόσιο δίκτυο προστατευόμενων εργαστηρίων για ανάπηρους και ψυχικά πάσχοντες που δεν μπορούν να ενταχθούν στην «αγορά εργασίας». Δημόσια δωρεάν Ειδική Αγωγή, για όλα τα παιδιά με αναπηρίες και σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες.
• Λειτουργία από το υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας και επέκταση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» και «κατ’ οίκον νοσηλεία», ώστε να καλύπτονται όλοι, να είναι δωρεάν, ενταγμένα στην Π.Φ.Υ με κρατική χρηματοδότηση.
• Στελέχωση των ΚΑΠΗ με επαρκές υγειονομικό προσωπικό, που να ανήκει στο Κ.Υ της περιοχής, (νοσηλεύτριες, γιατρό γενικής ιατρικής ή παθολόγο, φυσιοθεραπευτή, κοινωνικό λειτουργό).

Πώς να οργανώσουμε τη δράση μας

• Να γίνουν συνεδριάσεις Δ.Σ, συνελεύσεις και συσκέψεις εργατικών και συνταξιουχικών σωματείων, όπου θα γίνει ενημέρωση για τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης και να εγκριθεί ένα πρόγραμμα δράσης του κάθε σωματείου.
• Κάθε σωματείο να βγάλει ενημερωτικό φυλλάδιο, που θα μοιραστεί με περιοδείες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας, να κάνουν γνωστό το πρόβλημα με την σημερινή του διάσταση.
• Να οργανώσουν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα ασφαλιστικά ταμεία, στον ΕΟΠΥΥ, στα Νοσοκομεία, Κ.Υ. Ανάλογη δράση να αναπτύξουν οι Λαϊκές Επιτροπές στις συνοικίες. Ιδιαίτερη δράση να αναπτύξουν τα συνταξιουχικά σωματεία.