Απεργία 1ης ΜΑΗ Μαζική απάντηση του Λαού της Λάρισας: Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εκμετάλλευση

1 ΜΑΗ 2018 — Με μαχητικότητα και δυναμισμό ανταποκρίθηκαν οι εργαζόμενοι και ο Λαός της πόλης στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου και στην απεργία της πρωτομαγιάς. Με κεντρικό σύνθημα «Ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την τελική νίκη των λαών»

Με κεντρικό σύνθημα «Ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την τελική νίκη των λαών» και την μαζική συμμετοχή του Λαού της Λάρισας πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση της πρωτομαγιάς στην κεντρική πλατεία στις 10:30 το πρωί

Με προσυγκέντωση και πορεία από το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, έφτασαν στην κεντρική πλατεία με τα δεκάδες πανό τα εργατικά σωματεία, πλατεία για ενωθούν μαζί με τους με τους αγρότες, συνταξιούχους, άνεργους, φοιτητές, γυναίκες και ελευθέρους επαγγελματίες επαγγελματιών

Τα Εργατικά σωματεία, με την συμμετοχή Αγροτών-Νεολαίας, Γυναικών και Αυτοαπασχολούμενων, που πλήττονται εξίσου από το μεγάλο κεφάλαιο πήραν μέρος στη απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου στη κεντρική πλατεία.

Την κεντρική ομιλία απεργιακή ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νομού Λάρισας Τάσος Τσιαπλές. Στέλνοντας το απεργιακό μήνυμα στον Λαό της πόλης είπε χαρακτηριστικά ότι : «Προχωράμε μπροστά για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά!»

Μετά το τέλος της ομιλίας και με το πανό του Εργατικού Κέντρου και τα στεφάνια των εργατικών σωματείων στην κεφαλή της πορείας, ξεκίνησε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, ενώ οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα όπως, «Ζήτω, ο Μάης, των εργατών, όχι στους πολέμους, των ιμπεριαλιστών». «Ούτε γη, ούτε νερό, στους φονιάδες των λαών», «Οι ιμπεριαλιστές, τη γη ξαναμοιράζουν, με το λαών το αίμα, τα σύνορα χαράζουν»

«Κόκκινη Πρωτομαγιά – πρωτοπόρα εργατιά» ήταν το σύνθημα που ακουγόταν στην πλατεία Τάκη Γαργαλιάνου την ώρα που γινόταν η κατάθεση στεφάνων, των σωματείων και των φορέων.

Η πορεία σταμάτησε στην πλατεία Τάκη Γαργαλιάνου, προέδρου του Εργατικού Κέντρου που εκτελέστηκε στο Μεζούρλο το 1949, γιατί αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους φασίστες κατακτητές, για την ειρήνη και την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Εκεί έγιναν και οι καταθέσεις των στεφάνων από τα σωματεία και τους φορείς, με το σύνθημα «Κόκκινη Πρωτομαγιά – πρωτοπόρα εργατιά» να δονεί την ατμόσφαιρα.

Στην συνέχεια η πορεία συνεχίστηκε για να καταλήξει έξω από την κεντρική πύλη της 1^η Στρατιάς που αποτελεί την έδρα του Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ παράλληλα οι διαδηλωτές φώναζαν τα συνθήματα : «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά» και «Έξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις». Εκεί σε σύντομη ομιλία του ο πρόεδρος του εργατικού Κέντρου Ζήτησε να επιστέψουν πίσω οι Έλληνες στρατιώτες που συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε 13 ξένα κράτη και να φύγει άμεσα οι βάση του ΝΑΤΟ από την 110 Πτέρυγα Μάχης της Λάρισας.

Η κεφαλή της πορείας φτάνει έξω από την κεντρική πύλη της 1η Στρατιάς που αποτελεί την έδρα του Ελληνικό Στρατηγείου Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Έξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις».

Αναλυτικότερα ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νομού Λάρισας στην ομιλία του στην κεντρική πλατεία αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα παρακάτω:

«Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Συνταξιούχοι

Εκ μέρους της διοίκησης του Ε.Κ.Ν.Λ, απευθύνω ταξικό αγωνιστικό χαιρετισμό, σε όλους εσάς που είστε παρόντες στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωσή μας και σε όσους συνέβαλαν να φτάσει το αγωνιστικό, ταξικό μήνυμα της πρωτομαγιάς σε χώρους δουλειάς.

Χαιρετίζω επίσης τους μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματίες, τους σπουδαστές-μαθητές και τις γυναίκες, που ενώνουν μαζί μας τη δύναμη τους στον αγώνα ενάντια στον κοινό αντίπαλο, την κυβέρνηση, τα μονοπώλια, την Ε.Ε, που τσακίζουν τη ζωή μας, για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Για τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Εκφράζουμε την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη μας στους εργάτες όλου του κόσμου, που αγωνίζονται ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, που γίνονται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σκορπίζοντας τον θάνατο, καραβάνια προσφύγων, στους οποίους εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας.

Απαιτούμε να σταματήσει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Συρία, στην Ουκρανία, σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας, να σταματήσει το έγκλημα κατά των Παλαιστινίων και η κατοχή Παλαιστινιακών εδαφών από το κράτος του Ισραήλ, να αφεθούν ελεύθεροι οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι, να αποκτήσουν τη δική τους ελεύθερη πατρίδα, διεκδικούμε μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένα στρατεύματα και προστάτες. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους Τούρκους εργάτες, που βρίσκονται αντιμέτωποι με την άγρια εκμετάλλευση και καταστολή της αστικής τάξης και της κυβέρνησης της Τουρκίας.

Η Αιματοβαμμένη Ιστορία των εξεγέρσεων σε Σικάγο, Θεσσαλονίκη και Λάρισα

Με τη σημερινή απεργία και συγκέντρωσή μας, τιμάμε την εργατική πρωτομαγιά, την κορυφαία ημέρα της ταξικής πάλης των εργατών όλου του κόσμου, ποτισμένη και με το αίμα εργατών που έδωσαν την ζωή τους στον πιο ιερό σκοπό: Στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Και γι’ αυτό tην υπερασπιζόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης του ταξικού της περιεχομένου.

Τιμάμε τους νεκρούς και τους αγώνες της τάξης μας, από την αιματοβαμμένη εξέγερση των εργατών του Σικάγου την πρωτομαγιά του 1886 που τσάκισαν την αδιαλλαξία της εργοδοσίας και επέβαλαν το 8ωρο, των νεκρών καπνεργατών της Θεσσαλονίκης του Μάη του 1936, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1^η Μάη του 1944 από τους Γερμανούς ναζί, τους εκτελεσμένους κομμουνιστές προέδρους του ΕΚΝΛ, Κώστα Ζιώτα το 1944 από τους Ιταλογερμανούς φασίστες και Τάκη Γαργαλιάνο το 1949, από τους ντόπιους φασίστες, προγόνους της Χρυσής Αυγής.

132 χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση των εργατών του Σικάγου, συνεχίζουμε να κρατάμε ψηλά τα αιματοβαμμένα λάβαρα της ταξικής πάλης, αγωνιζόμενοι μαζί με τους εργάτες όλου του κόσμου, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μέχρι την τελική νίκη των λαών.

Οι δυσκολίες εκείνης της εποχής, δεν ήταν μικρότερες από τις σημερινές. Σε μια εποχή που δούλευαν 12-16 ώρες την ημέρα για ελάχιστα χρήματα, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και άλλα δικαιώματα, με μεγάλη εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, οι εργάτες οργανωμένα διεκδίκησαν μείωση του εργάσιμου χρόνου και αύξηση μισθών.

Και τότε, τα αφεντικά και τα κόμματά τους, έλεγαν τους εργάτες που αγωνίζονταν ότι ο αγώνας τους δεν έχει νόημα, τους έλεγαν «τρελούς» και αποκαλούσαν τον αγώνα τους «η τρέλα του 8ωρου», επιστράτευαν την δολοφονική βία και την τρομοκρατία. Γι’ αυτή την «τρέλα» οι εργάτες πάλεψαν, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία της ταξικής πάλης.

Αυτόν το δύσκολο, αλλά απολύτως αναγκαίο δρόμο της ταξικής σύγκρουσης με την μεγαλοεργοδοσία και το κράτος της, που βάδισαν πριν 132 χρόνια οι εργάτες του Σικάγου, πρέπει να συνεχίσουμε σήμερα.

Η αντεργατική κόλαση που διαμορφώθηκε στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια

Το καπιταλιστικό σύστημα και οι πολιτικές διαχείρισής του, που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του, χθες της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, σήμερα η δήθεν αριστερή των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους, αλλά και οι Περιφέρειες και Δήμοι, έχουν οδηγήσει την εργατική τάξη, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ, σε μια αθλιότητα δίχως τέλος, για χάρη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και όχι για να σωθεί η χώρα όπως υποστηρίζουν! Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: 1% του πληθυσμού της χώρας μας, έχει το 56% του πλούτου, ενώ 62 άνθρωποι έχουν το 50% του ΑΕΠ όλης της γης!

Εδώ και 9 χρόνια, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, προκειμένου να βγάλουν το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση του και να το επαναφέρουν στην ανάπτυξη για νέα μεγαλύτερα κέρδη, διαμόρφωσαν με τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, ένα καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από την εργοδοσία, κάτι που ήταν πάγια επιδίωξή της.

Με βάση τη μεγάλη πείρα που έχουμε πλέον, κανείς εργατοϋπάλληλος δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ότι με την σημερινή ή όποια άλλη κυβέρνηση που υπηρετεί το κεφάλαιο, θα αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο.

Πλήθος κόσμου διαδήλωσε στους δρόμους της Λάρισας φωνάζοντας «Ζήτω, ο Μάης, των εργατών, όχι στους πολέμους, των ιμπεριαλιστών».

Για το τέλος του μνημονίου, που πανηγυρίζει η κυβέρνηση.

Το τέλος του προγράμματος, για το οποίο μιλά η κυβέρνηση, δεν σημαίνει το τέλος των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων. Αυτούς τους ψήφισαν για να μείνουν και θα προσθέτουν κι άλλους, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των καπιταλιστών. Άλλωστε η κυβέρνηση, όπως και οι άλλες κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε, έχουν συμφωνήσει με την Ε.Ε, ότι ως το 2060 θα είναι υπό την επιτροπεία της.

Την ώρα που μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια και για «δίκαιη ανάπτυξη», επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς σπιτιών εργατικών-λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν τα τοκογλυφικά δάνεια στις τράπεζες και από σήμερα 1 Μάη, τους επεκτείνουν στις καταθέσεις από μισθούς και συντάξεις και σε ακίνητη περιουσία, για όσους χρωστούν πάνω από 500 ευρώ στην εφορία, στο δήμο και στον ΕΦΚΑ.

Θέλει να επισπεύσει την μείωση όλων των συντάξεων από 5-30%, μεσοσταθμικά 18% με τον επανυπολογισμό τους με νέους χαμηλότερους συντελεστές, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, από το 2019, τη μείωση του αφορολόγητου από τα 8.636 σε 5.681 ευρώ.

Αποτελεί εμπαιγμό για την εργατική τάξη, το δήθεν ενδιαφέρον με δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης, του κ. Μητσοτάκη και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του Συνδέσμου Βιομηχάνων, για κάποια αύξηση-κοροϊδία του κατώτερου μισθού, όπως στην Πορτογαλία 0,88 λεπτών την ημέρα, όταν αυτοί τον μείωσαν 22% & 32% και τον εφαρμόζουν χρόνια τώρα, μαζί με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, αρνούμενοι, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα άλλα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, να ψηφίσουν την πρόταση νόμου για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και των κλαδικών μισθών στα επίπεδα πριν την κρίση, την υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που καταθέσαμε στη Βουλή τον Οκτώβρη του 2016, το Εργατικό Κέντρο με άλλες 535 συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Για την Δίκαια Ανάπτυξη

Η ανάπτυξή τους, την οποία βαφτίζουν ξεδιάντροπα, ως «δίκαιη», δεν θα ωφελήσει τους εργάτες, αλλά την μεγαλοεργοδοσία. Το δείχνουν καθαρά οι κλάδοι που βρίσκονται σε ανάπτυξη εδώ και χρόνια (Τρόφιμα-Ποτά, Ιδιωτική Υγεία, Τουρισμός, Φάρμακο), που ενώ τα κέρδη των επιχειρηματιών αυτών των κλάδων έχουν τεράστια αύξηση, η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβεται με τα 586 και 511 ευρώ, με ατομικές συμβάσεις, απλήρωτοι σε αρκετές περιπτώσεις, με μεγάλη εντατικοποίηση και απολύσεις όσων διεκδικούν.

Αυτή η ανάπτυξη είναι δίκαιη και αναγκαία για τα αφεντικά, που την περιμένουν πως και πως

Γι’ αυτό γυρίζουμε την πλάτη στην προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της Ν.Δ και των άλλων αστικών κομμάτων, να υποτάξουν το λαό στον δήθεν «εθνικό στόχο» της επιστροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Καμία ανοχή σ’ αυτές τις πολιτικές, καμία αυταπάτη και μείωση των απαιτήσεων, ούτε και απογοήτευση. Η μοιρολατρία, η λογική δεν γίνεται τίποτα, ο φόβος, δεν γλίτωσε κανέναν από τα χειρότερα. Αυτό το δείχνει η πείρα μας.

Για το πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων του Ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος

Την κατάργηση των άθλιων μισθών, των 586 και 511 ευρώ. Υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ του κατώτερου μισθού, για όσους αμείβονται μ’ αυτόν, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεων Εργασίας. Επαναφορά των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των κλαδικών μισθών στα επίπεδα που ήταν πριν καρατομηθούν και υπογραφή νέων, με αυξήσεις, με καθολική ισχύ και υποχρεωτικότητα για όλους.
Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα στο Δημόσιο με αυξήσεις, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου & 14ου μισθού.
Πλήρη-σταθερή εργασία για όλους, με ΣΣΕ, 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Κυριακή αργία με νόμο.
Κατάργηση της τροπολογίας που περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία.
Μηνιαίο επίδομα 600 ευρώ σε όλους τους άνεργους.
Επιστροφή όλων των κλεμμένων στους συνταξιούχους, καμία σύνταξη κάτω από 600 ευρώ. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία, πρόνοια, Κ.Α. και παιδεία.
Απαγόρευση κατασχέσεων και πλειστηριασμών σπιτιών και καταθέσεων εργατικών-λαϊκών οικογενειών. Σταμάτημα της ποινικοποίησης των αγώνων ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Ετήσιο ατομικό αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των χαρατσιών. Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με 45% στα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του.
Μονομερή διαγραφή του χρέους, να πληρώσει η πλουτοκρατία για την κρίση. Έξω από Ε.Ε και ΝΑΤΟ και αγώνας για φιλολαική ανάπτυξη, χωρίς καπιταλιστές.

Για τους πολέμους που γίνονται για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Να δυναμώσουμε τον αγώνα μας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την συμμετοχή της Ελλάδας σ’ αυτούς, που δεν γίνονται από «ανισόρροπους», αλλά αποτελούν την άλλη όψη της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής για τα συμφέροντα των καπιταλιστών, στους ανταγωνισμούς τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών.

Κάθε χρόνο κάθε χρόνο, πληρώνουμε εισφορά το 2% 4 δις ευρώ στο ΝΑΤΟ, ενώ η χώρα μας συμμετέχει σε 13 ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με εντολή του ΝΑΤΟ (φώτο από το πανό της επιτροπής Ειρήνης Λάρισας)

Αυτό το βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά μας. Στη Συρία μαίνεται για 7^ο χρόνο ο πόλεμος, με την εμπλοκή ΗΠΑ, Ρωσίας, Γαλλίας, Βρετανίας, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών με τον λαό της Συρίας να βρίσκεται στη δίνη της βαρβαρότητας. Οι πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στην Τουρκία και στα νησιά του Αιγαίου προσπαθούν να βρουν διέξοδο στην Ευρώπη. Γέμισε με πνιγμένους πρόσφυγες το Αιγαίο και η Μεσόγειος. Πολλές ακόμα περιοχές βρίσκονται μέσα στη φωτιά, από την Μ. Ανατολή, το Αιγαίο, την Κύπρο, την Μεσόγειο, την Αφρική, την Ουκρανία, τα Βαλκάνια, με βαριές συνέπειες για τους λαούς.

Η όξυνση των σχέσεων μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας, που μπορεί να φτάσει μέχρι και σε πολεμική σύγκρουση, σχετίζεται με τον ανταγωνισμό τους για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους, προμηνύουν νέους κινδύνους για το λαό μας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, δεν είναι αθώες, ούτε παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας, αλλά παίρνει ενεργά μέρος σε 13 Νατοϊκές επεμβάσεις.

Όχι μόνο διατηρεί και αναβαθμίζει τη βάση της Σούδας, αλλά μέσα σε δύο χρόνια γέμισε την Ελλάδα αμερικάνικες νατοϊκές βάσεις, στην Αλεξανδρούπολη, στον Άραξο, την Ανδραβίδα, το Άκτιο, στη Σύρο, στην Κάλυμνο και στη Λάρισα που πρόσφατα παραχώρησε βάση και για τα κατασκοπευτικά ντρόουνς των ΗΠΑ. Δίνει κάθε χρόνο, το 2% του ΑΕΠ (4 δις) στο ΝΑΤΟ, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκής χώρας, όσο είναι οι αιματηρές περικοπές για το λαό που συμφώνησε με Ε.Ε και ΔΝΤ.

Καμία εμπιστοσύνη προς τη σημερινή ή άλλη αστική κυβέρνηση, καμία αυταπάτη ότι το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εγγυητές της ειρήνης, των συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας. Το βλέπουμε από την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, από τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ. Η ιστορία του είναι γεμάτη πολέμους, χούντες και τρομοκρατία των λαών. Το ΝΑΤΟ είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών, που δεν αναγνωρίζει σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Όπου πάει σπέρνει θάνατο και καταστροφή. Βάζει τους λαούς τον ένα ενάντια στον άλλο.

Δυναμώνουμε τον αγώνα μας κατά των αιτιών που γεννούν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την προσφυγιά, που δεν είναι άλλες, από το εκμεταλλευτικό σύστημα, για να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, για απεμπλοκή της χώρας μας απ’ αυτούς, κόντρα στα μονοπώλια και τους ανταγωνισμούς τους, στα αιματοβαμμένα σχέδια ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκής Ένωσης , Ρωσίας.

Οι εργαζόμενοι της χώρας μας, όπως και οι εργαζόμενοι της Τουρκίας και των άλλων χωρών, δεν έχουμε κανένα όφελος από τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, στους οποίους συμμετέχουν και οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, διεκδικώντας η καθεμιά για λογαριασμό της μεγαλύτερο κομμάτι από τους ενεργειακούς πόρους και τις αγορές. Το παράδειγμα της Συρίας και άλλων χωρών, δείχνει ότι πάντα οι λαοί είναι οι χαμένοι και τα μονοπώλια κερδισμένα.

Οι εργάτες της Ελλάδας, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους εργάτες της Τουρκίας και άλλων χωρών. Αντιμετωπίζουμε τα ίδια βάσανα από την εκμετάλλευση μας, απ’ τους ίδιους που κάνουν και τον πόλεμο και θέλουν να μας βάλουν να αλληλοσκοτωθούμε.

Για το ρόλο των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΣΕ-ΑΔΔΕΔΥ

Οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ, έχουν παραδώσει και πριν και μέσα στην κρίση, στην εργοδοσία, δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης με τους «κοινωνικούς διαλόγους».

Αρνήθηκαν να κηρύξουν πανεργατική απεργία, όταν η κυβέρνηση ψήφιζε το πολυνομοσχέδιο με μια σειρά αντεργατικά μέτρα και τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας από τα σωματεία.

Συνυπέγραψαν με τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων και άλλες εργοδοτικές οργανώσεις, άλλη μια φορά τους άθλιους μισθούς των 586 και 511 ευρώ μεικτά.

Αυτές οι δυνάμεις, είναι επικίνδυνες για την εργατική τάξη και πρέπει να τις στείλει στα τσακίδια. Να οργανωθεί στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, να συμπορευτεί με το ΠΑΜΕ, για την ανάπτυξη ενός ισχυρού ταξικού εργατικού κινήματος και μιας ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ,, που θα περάσει στην αντεπίθεση, για να βάλει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.